İnsancıklar, Dostoyevksi'nin 25 yaşında yazmış olduğu ilk eseri olma özelliğini taşıyor ve Rusya'nın o sefalet altında yaşayan iki insancığının birbilerine yazdığı mektuplarından oluşuyor.
Makar Alekseyevich ve Varvara Alakseyevna. Makar Alekseyevich , hayattaki tek işi müsvetteleri temize geçmek olan, Varvaraya gönülden bağlı bir ihtiyar. Varvara ise öksüz ve hasta, sefaletle mücadele eden genç bir kız. Ama ne sefalet... Çay alsalar şeker alamayacakları, bir kez olsun temel ihtiyaçları dışında bir lükse kaçsalar akşam mumsuz, karanlıkta kalacakları bir sefalet. O Rusya soğuğunda üstleri yamalı, çizmeleri delik. Bu ağır sefalet altında yaşayan iki ruh, birbirlerine mektuplar yazarak hayattan silinmemeye çalışıyorlar. Ta ki hayat bir gün birini başka kararlar almaya zorlayana kadar.
Nisandan Eylüle kadar olan bu mektuplar birebir cevap şeklinde değil, aralarda bütünlükler bozulsa da sağlam bir dille yazılmış. Kendisi için yeni bir Gogol doğuyor denilen Dostoyevski, bir mektupta ''Palto''ya da değinmiş. O dönemin Rusyasını merak edenlere, gerçeği çok iyi yansıtmış bu romanı öneririm. Okuyun, okutturun...
