W. Somerset Maugham'ın kaleme aldığı İnsanın Esareti isimli romanda, gerçekle kurgu birbirinden ayrılmaz bir şekilde iç içe geçmiştir. Yazar, kitabın önsözünde “Duygular bana ait ama bütün olaylar burada aktarıldığı biçimde gerçekleşmedi” diyerek bu eserin otobiyografik öğeler içerdiğini ifade ediyor.
Roman, adını Spinoza’nın Ethica isimli felsefe kitabının beşinci bölümünden alıyor. Spinoza’nın ahlak öğretisinin temelinde özgürlük düşüncesi yer alır. Ancak verdiğimiz kararlar bir anda ortaya çıkmadığı, hepsi neden-sonuç ilişkisine bağlı olduğu için özgürlüğün ne olduğunu sorgulatıyor bize Spinoza. İşte W. Somerset Maugham, bu felsefî meseleden yola çıkarak, romanın ana karakteri Philip’in seçimleriyle bu soruyu çoğu yerde biz okuyucuların karşısına çıkarıyor.
Yazarın, “Bu çok uzun bir roman ve bir önsöz yazarak onu daha da uzattığım için kendimden utanıyorum” cümlesi ile başlayan 800 sayfalık bu roman, aslında uzun olmasına rağmen samimi ve akıcı bir usluba sahip ve romanın bitimine kadar "acaba sonra ne olacak?" merakı içerisinde okuyorsunuz. Kitapta birçok karakter var ancak ana karakter olan Philip'in etrafında yer aldıkları için okuyucuyu yormuyor. Dönemsel bir roman olması nedeniyle, döneminin kültürüne, eğilimlerine ve çeşitli sorunlarına dair anlatımlara yer veriyor.
Yaşamın anlamının sorgulandığı ve bu önemli felsefi konulara dair baş karakter Philip aracılığı ile cevaplar arayan bu değerli eseri bütün kitapseverlere tavsiye ediyorum.
