Eski dünyada çocuk annesinin eteğinin dibinden ayriliyor ve doğrudan yetişkinlerin dünyasına geçiyordu. Çocukluk ve gençlik çağını hızla aşıyordu. Çocuk hemen küçük bir adam oluyor, erkekler gibi - kızsa kadınlar gibi giyiniyor, boyunun dışında bir ayrım olmadan onların arasına katılıyordu. Tam anlamıyla artik yetişkin ve ergen çocuklar vardı (...) Eğitimcinin okuldaki rolü, aile den daha fazla değildi. Yetişkinlerin durumuna hazırlık, çıraklıktan geçiyordu... Bu koşullarda, çocukların yedi yaşına doğru terk ettiği ailenin kendi üyeleri arasında neden güçlü sevgi bağları kuramadığı anlaşılıyor.
| Philippe Ariés
Dücane Cündioğlu'nun Yazılarından Seçkiler 2:
●Günceli gündemimiz yapmamalı,aksine kendi gündemimizi güncelleştirmeye çalışmalıyız.
●Siyaset bir çözme sanatı,benim bildiğimse çözümleme sanatı.Ben toplumsal sorunları çözmekle değil,çözümlemekle yükümlüyüm.
●Yaşam deneyiminden yoksun olanlar asla siyaset biliminden pay alamazlar,nitekim Aristoteles,yaralanamayacakları için gençlere siyaset
Nokta atışı
"Milliyetçilik bu ülkede hep kasaba raconuyla yürümüştü, bu kasaba raconu şimdi ülkenin sinir krizinin eşiğinde olmasıyla vatan sathına yayılıyor. Şehirlerdeki radikalizmin paratonerliğini üstlenen kasabalı ergen milliyetçiliğini desteklemiyorum.
Bu milliyetçiliğin toplumsal bir zihniyet tezahürü olduğunu ancak Tanzimat ve Meşrutiyet milliyetçiliğinin entelektüel seviyesinin pek altında kaldığını da söylemeliyim.
Toplumsal zihniyetteki kasabalılık hali, şehirlerde aksiyoner milliyetçi radikalizme evriliyor."
Çocuk yetişkinlerin mükemmel olmadıklarını anladığı gün ergen olur, onları affettiği gün yetişkin olur, kendini affettiği gün bilge olur.
Çocuk yetişkinlerin mükemmel olmadıklarını anladığı gün ergen olur,onları affetiği gün yetişkin olur,kendini affettiği gün bilge olur.