Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Ertuğrul Doğan

Ertuğrul Doğan
@errtugruldogan
null
Ya hatırlamak istemediğin için hatırlamıyorsan ve hatırlamamak için aslında feraha ermen gerekirken hatırlamadığın için hatırlamamanın seni feraha erdirecek şey olduğunu da hatırlamadığından hatırlamak istediysen ve ben sana kendini hatırlatacak yolu gösterdiğimde sen o yoldan gidip kendini hatırlatacak yolu gösterdiğimde sen o yoldan gidip de hatırlayınca aslında unutmak istediğin her şeyi altına bir yük gibi tekrar alıvermenin pişmanlığını duyuverirsen ama bir kez daha unutma şansın olmadığı için hayatının sonuna kadar bedbaht yaşamak zorunda kalırsan ne olacak?
Reklam
Dün gece saatlerce yürüdüm. Yeni bir sokakta kaybolmak istiyor gibiydim. Mutluluk içinde tamamen kaybolmak.Ama kaybolamadığımız, kaybolmayı beceremedigimiz anlar vardır. Her ne kadar sürekli yanlış yönlere sapsak da. Bütün kerterizleri kaybetsek de. Geç olsa da ve yola devam ederken söken şafağın ağırlığını hissetsek de. Ne kadar uğraşsak da kaybolamadığımız, kaybolmayı beceremedigimiz anlar vardır. Ve belki de kaybolabildigimiz zaman özlem duyarız. Bütün sokakların yani olduğu zamana...
Daha çok suçlu hissediyordu kendini. Bulanık birtakım duyguların etkisi altında, yaşamın ondan uzaklaştığını hissederek, yani bir şeylere duyduğu özlemle kendini belli bir yere kadar zorlamış, o yaşama şöyle bir bakmak istemişti...ve orada dipsiz bir uçurum bir boşluk, veya çirkinlik görmüştü...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Birden mutluluk sözcüğü çıktı ağzımdan. Söyler misiniz, sözgelimi müzik dinlerken, sevdiğimiz insanlarla güzel bir akşam geçirirken onlarla sohbet ederken duyduğumuz haz neden daha çok bi yerlerde var olan büyük bir mutluluğun yansımasıymış gibi gelir bize? Nedeni nedir bunun? Belki siz hiç tatmamışsınızdır bu duyguyu? Mutluluk bizim olmadığımız yerdedir...