Bir kitap okudu
95 syf.
·
Puan vermedi
“Annem suçlu değildi. Hiçbir kadın suçlu olamaz. Suçlu olmak için erkek olmak gerekir.”
“Hele bak, neler söylüyorsun sen?”
“Topunuzun birden suçlu olduğunu söylüyorum: babalar, amcalar, kocalar, pezevenkler, avukatlar, doktorlar, gazeteciler, her meslekten bütün erkekler.”
“Vahşi ve tehlikeli bir kadınsın sen.”
“Ben gerçeği söylüyorum. Gerçek vahşi ve tehlikelidir.”
Okur Takip Önerileri
“Erkekler kadınları aldatır, aldandıkları içinde onları cezalandırır; aşağılar, bu kadar düştükleri için cezalandırır; evlenmeye zorlar, sonra da ömür boyu hizmetçiliğe, küfürlere ya da dayağa mahkûm ederlerdi.”
“Evet, tıpkı yılan gibi. Yaşam bir yılandır. Onlar da aynı Firdevs. Yılan, senin yılan olmadığını anlarsa sokar. Zehirli iğnelerin olmadığını bilirse hayat seni bir lokmada yutar.”
“Bütün bu hükümdarların erkek olduğunu keşfettim. Ortak yanları hırslı ve çarpık bir kişilik, paraya, cinselliğe ve sınırsız güce karşı doymak bilmez bir iştahtı. Dünyaya kötülük tohumlarını eken, halklarını talan eden erkeklerdi bunlar; kalın sesli, ikna yeteneğine sahip, tatlı sözler seçip söyleyen, zehirli oklar atan erkeklerdi. Gerçek yüzleri, ancak ölümlerinden sonra ortaya çıkıyordu. Böylece tarihin aptalca bir inatçılıkla kendini tekrarladığını keşfettim.”
“Çünkü gelecek, istediğim renklerle boyamak üzere hâlâ benimdi. Özgürce karar vermek, istersem değiştirmek üzere hâlâ benim…”
“Annesiz olmak uzay boşluğunda kaybolmak gibi bir şey. Köksüz ve amaçsız.”
“Artık beni koruyan bir kabuğum yok. İnsan kabuğu olmadan çok savunmasız bir varlık.”
“Anne ve babanız sağken anne ve babasız büyüyen bir çocuksanız, size sevgiyle sarılan birinin yalan söyleyip söylemediğini umursamazsınız pek. Yeryüzündeki o yeri, o sarılışı kaybetmemek için… O yeri yeryüzünde. Ait olabileceğiniz tek yeri.”
“İnsan bir cehennemde kaç kere yanabilir? Kaç kere yanabilir bir insan cehennemde? Cehennemde bir insan kaç kere yanabilir?”
“Hayat gelir ve geçer. Ağır ve karanlık ve yorucu ve uykusuz ve zalimdir hayat. Umduğunla başına gelenler arasında dünyadan güneşe uzanan yol kadar mesafe vardır. Hep mutlu olmayı ummak koca bir aptallıktır. İnsan sadece kendi olmalıdır. Kendi denilen şey neyse o.”
‘Bazı kadınlar âşık olduklarında ne yapacaklarını bilemezler. Aşk onlara göre değildir. Kendilerini akıl sahibi sanan bu kadınlar bir anda akla dair ne varsa yitirirler. Duramazlar. Bir dursalar, biraz sakin, kısa bir an bile yeter ama hayır, duramazlar. Ne varsa içlerinde bir an önce, hemen oracıkta öylece uluorta dökmek, bütün duyguları yaşamak, bütün sevişmelerden geçmek ve o dinginliğe varmak isterler. Varılsa oraya dinecek sanırlar tüm endişeleri. Ne yazık, düşündüğümüzden kuvvetli bir zehirdir endişe. Bazı kadınlar aşktan çok endişeyle zehirlenir.’
“Kendime bir türlü anlatamadım,özlemek ne? Özlemek birini yanında istemek ama onu asla ve asla bir daha görememek. Ben onu görmesem o yaşasa, dünyanın öbür ucunda olsa, sesini hiç duymasam, yüzünü hiç görmesem ama bilsem o hayatta, özlemek öyle bir şey mi? Hiç görmeyeceksem, sesini duymayacaksam bir daha, nefesiyle yaklaşıp kulağıma anneciğim demeyecekse bir daha… Ne özlemek?’