gülbeşeker
@esra_beyy
曇り.
AtaUni | Hukuk
106 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
"En iyi bildiğim iştir yalnız kalmak.
İnsanlarla temas ya beni incitiyor ya onları. İflah olmaz bir uyumsuzum..."
[Dücane Cündioğlu]
162 syf.
·
Puan vermedi
·
16 günde okudu
Okur Takip Önerileri
“Hayat onlar için bir muamma ve bir mücadele alanıdır ve ölüm tesadüfi bir sondur. Bunun hiç ama hiçbir istisnası yoktur. Hepsini tanıdım onların, eğer bir teki hayatı tatmış olsaydı, ona katılır, onunla kalır, şöleni paylaşırdım onunla..”
“Dille anlaşma olanağı kalmadığını hissettiği zaman kendini müziğe bırakarak uyuşturur. Umutsuz bir adam. Öbek içinde ötekilerin gizliden gizliye kabul ettikleri şu gerçeği dürüstlükle dile getirebilen tek kişi: Bugüne kadar öğrendiklerimizin hiçbiri bize bu dünyada kendi benliğimizle barışkın olarak nasıl yaşanacağını, insanlar ve çevreleriyle uyumu nasıl sağlayacağımızı öğretmiş değildir..”
“Düşündüğüm bir şey var ve güneşin bu akşam batacağını bildiğim gibi biliyorum ki neresinden yazmaya başlarsam başlayayım, yazma işine giriştiğim anda biri hayatıma girecek ve bu düşündüğüm şeyi, bu kafamın uğraşılıp kazanılmış berraklığının son ufak parçasını kafamdan alacak ve onu ellerinde bir miktar toprağı toz haline getirircesine ezecek. Bundan ne kadar korkuyorsam bunu o kadar da istiyorum. Ben hep kafamın gereklerine göre yaşadım. Başıma gelenler de hep kafam dolayısıyla oldu.”
“Her şeyi yeni baştan düzene sokmaya karar verdim koltukları, halıları, resimleri. Bir müzik parçası seçip teybi çalıştırdım. Hayatımda uzunca bir zamandır noksan olan bir zevkle bahar temizliğine giriştim. Bu basit iş bana huzur, canlılık ve hoş duygular verdi..”
“Başımı salladım. Ne çetin birşeyden sözettiğini biliyordum, her ne kadar söyledikleri kolayca söylenivermiş izlenimi verse de, bir denklem gibi, diye düşündüm, yapılan işlem muazzamdır ama ifade bir avuç simgenin içine sıkışmıştır. Bunları söylerken bir gücü ortaya koyuyor, konuştuklarıyla kendisi birbirinden ayrılamıyordu..”
“Ancak içimden geçen bir duygu onun hakkındaki resmî raporun artık değiştirilemez tabiatını esas kabul etmem gerektiğini söylüyordu. Bu bir kapanmış dosya idi, o kadar.”
“Bir duraklayış geldi bunun arkasından; zamandan, giderek mekândan koptum, sanki gövdem aldığım her nefeste yenileniyor gibiydi.”
“Resmin sırtında birşeyler yazılıydı, alıp ışığa tuttum. Şöyle diyordu: «Bu bilgiyi arayarak elde edemezsin, ne var ki onu bulanlar yalnızca aramış olanlardır. Bistam'lı Bayazıd.”
Sayfa 20Kitabı okudu
