Esra
@esracansiz
∞ M
Diyetisyen
14 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Modern dünyanın en büyük paradoksu bence bu. Birbirimizle fazlasıyla bağlantı halindeyiz ama kendimizi soyutlanmış hissediyoruz. Modern yaşam gitgide artan aşırı yüklemesi ve karmaşıklığıyla yalnızlaştırıcı olabiliyor.
Sayfa 150Kitabı okudu
Sorun evsizlik değil, yuvasızlık. İnsanın yuvası yoksa, bir yatak odasından daha fazla şeyin eksikliğini duyuyor demektir.
Sayfa 148Kitabı okudu
Sorunlar üzerine kafa patlamanın kötü bir şey olabileceğini düşünmeye başladım. Ama ardından, sorunlar hakkında konuşmamanın başlı başına bir sorun olduğunu hatırladım.
Sayfa 17Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Belki de birine aşık olmak böyle bir şey. Sonsuza kadar çözmekten mutlu olacağın bir gizem bulmak.
Sayfa 243Kitabı okudu
Zamanın verdiği bildik bir ders bu. Her şey değişir ve hiçbir şey değişmez.
Sayfa 101Kitabı okudu
Herkes kendi görüş mesafesini dünyanın sınırları zanneder.
Sayfa 38Kitabı okudu
İnsanların kendi dünya görüşlerine uymayan şeyleri kabul etmemeleri kuraldandır.
Sayfa 7Kitabı okudu
"İlk kural, aşık olmayacaksın," demişti. " Başka kurallar da var ama esas kural bu. Aşık olmak yok. Aşık kalmak yok. Aşk hayalleri kurmak yok. Bu kurala bağlı kalırsan sorun çıkmaz."
"Etten ve kemikten olmak zahmetli bir şey," dedi Korkuluk, düşünceli bir halde. "Uyumak, yemek ve içmek zorundasın. Ama olsun, beynin var ve mantıklı düşünebilme yeteneği için bu kadar zahmete katlanmaya değer."
Sayfa 23Kitabı okudu
İnsan 3 kez doğar. Annesinden, seçimlerinden ve hatalarından.
Sayfa 222Kitabı okudu
Bağımsızlık bazen bitişlerle, yıkımlarla mümkün olur. Korkma! Yaşadığın sürece hep yeniden başlayacaksın. Başka seçeneğin olmayacak çünkü.
Sayfa 150Kitabı okudu
Her ne olduysa her şeye rağmen iyi oldu.
Sayfa 20Kitabı okudu
Başkalarının onayı için yaşamak, o başkalarını hep bir tehlike olarak görmekmiş aynı zamanda.
Sayfa 19Kitabı okudu
Düşüşüm ağır ve şaşkınlık vericiydi. Bütün hayatımın içinden geçiyordum. Kuş uçuşum sırasında gördüğüm herkes, her şey, her yer yeniden akıyordu sanki. Bu kez hepsi ters taraftaydı. Yanlışlarımdan sonraki boşlukları zannedişlerimle doldurduğum o kırk yıl ağır ağır tersine akarken yere çarpacağını anladım ve o an yenilgiyi kabullendim. Kaybetmiştim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer; ama dünya sonsuza dek kalır.
Sayfa 204Kitabı okudu
