(Spoiler içerir.)
Iza'nın Şarkısı, başta beni kendisine çekmeyen fakat daha sonraları, duygu kıvılcımlarının fitili ateşlemesi münasebetiyle, kendisine çeken bir kitap oldu.
Beni en çok üzen şey, Etelka teyzemizin, kendi kızından beklediği ilgiyi, Antal'dan görmesiydi. Iza soğuk, sevimsiz, annesine karşı ilgili görünüp aslında pek de
***Spoiler içerir
"Hayat, hastalıklı bir insanın yorgun gözlerini yakan güçlü bir ışık gibiydi."
Belki çoğumuz Mart'ın yaşadığı yoldan geçiyoruzdur, geçmekteyizdir veya geçeceğizdir(okuyanlar biliyordur).
İşçi sınıfına mensup olan Martin Eden'ın hayat hikayesini trajik bir şekilde görüyoruz. Martin Eden yazar olmak için
Şah Mat kitabının belleğindeki bir karakter olan Doktor Claps'in maceralarının devamı niteliğinde olan bir roman. Roman, pedofili bir suçlunun etrafında şekilleniyor ve Doktor Claps'in İtalya polis ve jandarma kuvvetleriyle birlikte bu suçluyu yakalama çabalarını odak noktasına koyuyor. Hem suçlunun perspektifinden görmek, hem de polis kuvvetlerinin uyguladığı yöntemleri görmek; roman boyunca size aralık bir kapı bırakmıyor, akıcı ve anlaşılabilir bir kalemle yansıtılmış olan kitabı anlıyorsunuz.
Çoğu polisiye romanı gibi "Daha sonra ne olacak acaba?" diye düşüncelere dalıyorsunuz, sürekli karşılaştığınız karakterlere şüpheci şekilde yaklaşıyorsunuz ve acaba o mu? diye düşündüğünüz olabiliyor. Kitabın sonlarına doğru Sherlock'un alıntısı beyninize dank ediyor: "Elementary, my dear Watson." Gördüğüne Asla İnanma adlı romanını daha fazla beğensem de, bu roman da beni cezbetti.
