- Bahsettiğin İlya İlyiç kim?
- Oblomov, sana ondan çok bahsetmiştim.
- Evet, hatırladım; senin bir dostun, bir okul arkadaşın. Ne oldu?
- Öldü, hayatı yok yere harcandı gitti.
Ştolts içini çekip biraz daldıktan sonra:
- Zekâca kimseden aşağı değildi, dedi. Tertemiz, billur gibi bir ruhu vardı. Asil heyecanları olan bir insandı. Ama hiçbir şey yapmadı.
- Niçin? Ne yüzden?
- Ne yüzden mi?.. Oblomovluk!