bi bina inşa ettik; baktığımızda insanın içi açılan,zorluk nedir?aşılmaz nedir?demeden tam dedik ki artık en güzel katına çıkıp sefa sürecekken aşağıda başka bi hayatın olduğunu fark ettin,saçmalıyorsun dedin bu kadar neden geldik çıktık ki dedin,bi anda koşa koşa indin arkana bile bakmadan giderken balta vurdun bütün duvarlarıma varlığımı düşünmeden beraber yaptığımız binanın altında bıraktın beni,ben saçmaladım evet,sevdim,aldandım,kandım,inandım,yanlış yaptım...