"Yanındayım," dedi. Dudaklarını tuzlu gözyaşlarıma bastırdığında nefesi ılık ve yumuşaktı. "Söz veriyorum Nova, tek başına boğulmana izin vermeyeceğim."
"Yüz yıl geçmiş üzerinden ama hâlâ aynı yalnızlığı hissediyorum bu diyarda. Hem de artık sözde savaş olmamasına rağmen." Gözlerim sadece burada görebildiğim o temiz engin denize daldı.
"Geciktiğim için üzgünüm," dedi Arın. "Artık tek başına boğulmayacaksın."
O derginin kapağına -bir kara delik resmine- bakarken, aslında kendine baktığını fark etti. Bir kara deliğe. Can çekişen, kendi içine çöken bir yıldıza.