bir bütün yastığımız bile yoktu,
birliktelik yüzünün görünmez tansığını
iliştirebileceğimiz.
herkes yineliyordu,
"bu ne çok renk yüzünüzde,
böyle ışıltı -yitmek bakmak-"
oysa renk demetleri ölümlerimizdi birlikte,
içine gizlendiğim ve orada değillendiğim!