Ağlamak, uğradığımız felaketler karşısında vücudumuzda kalan son kuvvetin acı bir feryadıdır. Ağlayamadığımız anlar, bizde artık o gücün de bitip tükendiği ve yerini tesirli bir sessizliğe bıraktığı anlardır. Bu tür sessizlikler ise en acı gözyaşlarından bile daha yürek yakıcıdır.
Sayfa 27