Ez ê rojekî hevdîtinek çebikim bi xwe re, bin ezmana Xwedê di wextên bilbizêkan de li çîyayê egîd a.
Ez çiqas bibêjim min şevek bi qasî îşev xerab nedît, hê ji xerabtir şevê min çêdibin. Em bêjin şikir ji Xwedê re...
Ez tenê mam di nav tenêti ya xwe de.
Bêdengîya te bu cellad ser serê min,
Ez westîyam berxwedana bêkesîya te de
...
Sessizliğin cellat kesildi başıma
Yoruldum sensizliğe direnmekten
...
-Hüsnü Bala
"Hüsn -i hiş ez ruy-ı hubân âşkârâ kerdeî
Bes be-çeşm-i âşıkân an-râ temâşâ kerdeî"
( Kendi güzelliğini güzellerin yüzünde açığa çıkarmış, sonra onu aşıkların gözüyle seyretmişsin.)
Sayfa 10 - Muhit KitapKitabı okuyor
"Ez rûy-ı yâr zâhir ü mazhar yek-ist dil
Der-hükm-i akl în diğer ân diğer âmede"
( Ey gönül! Yarin gözüyle bakıldığında gören de görünen de aynıdır. Zira birazcık düşününce ikisinin de birbirinden farkı olmadığı anlaşılır.)
Sayfa 9 - Muhit KitapKitabı okuyor
Gulfiroş, Min go Gulfiroş... Bihar e, min got li ber çavên min diyar nebe Him şev û him roj! Ji te memnûn im Li derdora konê min negere û gaziya neke û gulan nefiroş! Ji ber ku îro ez penaber im. Qeflên gulan ji pêşiya çavê min reben neke gulfiroş! Naxwazim lê binêrim ji ber ku îro ez penaber im...
Ez dikarim tovên gulan li gulistana xurbetê biçînim Lê îro ez li vir im, sibe kî zane ez li kur im!
Welatê min,
Tu taca serê min,
Tu sitran û awazê min,
Tu dermanê birîna min
welatê min, Ez ji te hez dikim...
Geceleri İhyâ Etmek***
Olgunluğa erişmiş mü'minler için geceler, derûnundaki sükünet ve feyz dolayısıyla müstesna bir ganîmettir. Bu ganîmetin kıymetini lâyıkıyla bilenler bilhassa gece yarısından sonra bütün mahlükâtın istirahate çekilerek, âlemi derin bir sükûnetin kapladığı hengâmda, duâ, ibâdet ve yanık ilticâlarla Rablerine yönelmenin en feyizli zemînini bulurlar.
Hazret-i Mevlânâ, gecelerde yaşadığı aşk ve vecdi Dîvân-ı Kebirinde şöyle mısralara döker:
<Sâkî! Kadehi, aşk-ı ilâhî ile doldur!
Mestâneye, ekmek sözü etmekten uzak dur!
Sun kevseri, kansın suya hep teşne gönüller, Deryâda yüzen canlı, sudan başka ne ister.
Doldur o şerâbdan, yine doldur, yine bir sun! Dursun gece, ey dost onu durdur, ne olursun!
Vur uykumu zincirlere vur, geçmesin anlar.
Varmaz gecenin farkına, varmaz uyuyanlar>
Gece ve seherleri uyanık geçirmek husûsunda Cenâb-ı Hak, kendisinden sakındıkları için ilâhî nîmetlere mazhar olacaklarını beyân ile medhettiği o bahtiyar kulları hakkında şöyle buyurur:
"O muttakiler, geceleri pek az uyurlar, seher vakitlerinde de istiğfâra devam ederlerdi." (ez-Zariyât, 17-18)
"(O Rahmân'ın kulları ki,) Rablerinin huzûrunda kıyâma durarak ve secdelere kapanarak gecelerini ihyâ ederler." (el-Furkân, 64
Diğer bir âyet-i kerîmede Cenâb-ı Hak şöyle buyurur:
"(Ey Rasûlüm!) Allah, (gece namaza) kalktığın vakit Sen'i ve secde edenler arasında dolaştığını görüyor..." (eş-Şuarâ, 218-219 ************
Sayfa 190
Ez bimirim jî ez dû rehet bim,lew dizanim tu ji min hes dikî.
Sayfa 59
