Velev ki herkes deli desin
Memnunum halimden
Sayfa 11Kitabı okudu
Ya ben? Terk ettim bütün aptallıkları, kederleri
Sardım gözyaşımı yapraklara
Bir taşın altına bıraktım onları
Ve şimdi deli diyorlar bana çünkü çıkardım attım
Bütün aptallıklar üstümden, insanların
Çorak adetlerini terk edip gittim
Sayfa 11Kitabı okudu
Ama gördüm insanların hüsranını, memnunum halimden
Bilirim öfkenin ve yasın aptallığını çünkü
Sayfa 10Kitabı okudu
Masayı kütüphanemin yanına koymam hiç iyi olmadı. Ne zaman şiir yazmak için masaya otursam, cesaretim kırılıyor. Karşımda İsmet Özel, Cahit Zarifoğlu, Ezra Pound, Eliot, Rilke...
"asrın talebi" bir alçı kalıbıydı aslında
zaman kaybetmeden yapılmış
mensur sinemaydı, bir kaymaktaşı değildi asla
değildi bir "yontu" kafiyelerden
Sayfa 16Kitabı okudu
Vadideki zambağın solgun ve ıslak
Yaprakları kadar serin
Uzanıyor yanımda şafak sökerken
Sayfa 40Kitabı okudu
Elbet bağlısın sen de sınırların var
Doğmamış unsurlarla iç içesin
Ben bir akışı, bir gölgeyi sevmişim
Yalvarırım hayata gel artık
Yalvarırım "ben" demeyi öğren
Senden söz açtığımda:
Bir parça değil, bir bütünsün
Bir kısım değil, bir varlıksın
Sayfa 21Kitabı okudu
Sabah güneşi küçük adımlarla giriyor
Sırmalar saçan Pavlova gibi
Ve ben arzumla yan yanayım
Daha iyisi yoktur hayatta
Bu serin sükunet saatinden
Bu birlikte uyanma vaktinden
What is the use of talking, and there is no end of talking, There is no end of things in the heart.
"Buradaydım
Ve değilim artık;
Buradan sürüklendi
Bir hedonist"
Sayfa 57Kitabı okudu
Görülmemiş bir cüret, görülmemiş bir israf.
Gençlerin kanı ve güzidelerin kanı,
Güzelim yanaklar ve zarif bedenler;
Görülmemiş bir metanet
Görülmemiş bir dürüstlük,
Hiç anlatılmamış hayal kırıklıkları,
Çıldırmalar, siper itirafları,
Ölülerin karnından kopan kahkaha.
Sayfa 23Kitabı okudu
Our mind is full of sorrow, who will know of our grief?