Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

anuşka

anuşka
@lanzhouu
Onlardan değilsen eğer sana zalim derler Onlara aldırma hayyam
104 syf.
·
Puan vermedi
Babil Yaratılış Destanı
Babil Yaratılış DestanıAnonim
7.7/10 · 1.366 okunma
Reklam
Sanırım hiçbir şeyin öyle pek tamamlanmadığı Bir çağda yaşıyordum. Ve bütün eksik kalmaların Sessiz ve ünü olmayan bir tanığıydım ben Ben, diyorum, demek oluyor ki bir anlamım vardı benim de Düşünen bir şey olarak ve düşündüren Ama korkarak söylüyorum, çok ağır bir yük gibi taşıyordum bunu da

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ben denizin kumları üzerinde durdum Ben, diyorum, demek oluyor ki bir anlamım var benim de Değişen bir şey olarak ve değiştiren Bir anlamım var Peki öyleyse neden hep başkaları tanımladı beni şimdiye kadar Neden
Yalnız duymak mı? korktum ve her yerlerimle yalnız oldum Oldum ki, düzlük dediğim o korkunç varlık Bitmez tükenmez bir kaynaktan çoğalarak Üstüme aktıkça benim Ben kendimi koruyordum Sanki bir çaresizlikten ödünç aldığım kendimi Mesela ellerimi bir heykeli bozmayacak şekilde boşluğa Uzataraktan Bir anlam vermek istiyor gibiydim düzlüğe Ve birtakım görüntüleri üstüste yığaraktan Bir anlam Sonra alanlarda, ana caddelerde unutulmuş
Reklam
Gercekten alışıyoruz da. Ama kimseler kendini savunamıyor Bunu bildikçe de ben eski eşyalar satılan bir dükkanda oluyorum. Dükkânın kapanmaya yakın saatlerinde. Üstleri iğneli birtakım Japon heykelcikleri görüyorum ki Gözleri yeşimden yapılmış Vücutları eski hayvan kemiklerinden Onlara ben bakıyorum Onları ben anlıyorum ki, üstleri iğneli insancıklar halinde Ve nasıl yapılmışlarsa öyle Anlıyorum ki Biz buna savunmak diyoruz işte Oysa bir yaratılış biçimi bu ya da pek eski Bir kendime yetme biçimi....
Ben ne biçim bir şeyim ki, sancısız bir acı duyuyorum Tam o sıra Ve acı yayılıyor ben olan kollarıma Ayaklarıma da Renim sanki birtakım nesnelerle çok yakın ilintilerım var Ve çözülmedik şeylerin de insanıyım ben İnsanın en gerçek yerindeki Ve anlatılmazlıktaki bir yerden anlatılmaya Akan bir şeyim
Kızgın käğıtların üstüne Ve alevler halinde dünya bana dokunuyordu Ve ayakta soğuk bir bira içmiş kadar bir anlamım oluyordu bazan Oluyordu ve bir de Bir otobüse bindiğim, biletçinin bilet bile kesmek istemediği ben Kendimi koruyordum Bunu bana Yakup söyledi Öyle bir Yakup ki bu, onca din kitaplarının sözünü bile etmediğiKimsenin sözünü bile etmediği bir Yakup Ben Bunu hep biliyorum Bunu hep biliyorum ve işte Özgürüm, cezasız duruyorum.
Ve kendine bilinmeyenler yaratan Yakubum ben, iyi ya Durduğum bir gündü, diyorum, bütün ilgiler sizin olsun Her türlü bir şeyler sizın olsun, ben artık Hep böyle istiyorum, ayıp değil ya Durduğum bir gündü, diyorum, yüzümü göğe doğurduğum Bir gündü ve yaşar gibi kaldığım bir yaşama içinde Ve yollarda ölü baykuşlar bulduğum Bir ölünün günü boyayan renginde Çürük evler bulduğum, içleri sonsuz kayalar Kayalardan dondurmalar sorduğum Ben, yani Yakup, Yakubun hiç çağrılmamış şekli
Biri olsun "Yakup!" diye seslenmedi hiçYakup! Diye seslenmedi ki, dönüp arkama bakayım Ve içimden durgun ve çürük bir suyu düşüreyim Ceplerimdeki eskimiş kâğıt parçalarını atayım
810 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.