Su
@failatunfailat
30 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yaşamları boyunca, özellikle de ergenlik çağında, kendilerini çalkantılı ve reddedilmiş duyguların kurbanı olmaktan koruyacak yakın ve destekleyici ilişkilere gereksinim duyarlar. Daha önemlisi, bir oğlanın, zengin bir duygusal yaşamın örneklerini verecek erkek rol modeller görmeye ihtiyacı vardır.
Duygusal eğitimden yoksun oğlan çocuğu, ergenliğin baskılarına ve eşi benzeri görülmemiş şekilde acımasız olabilen akran kültürüne yalnızca öfke, saldırganlık ve duygusal olarak içe kapanmak gibi "erkekçe" yollarla karşılık verebiliyor. Çünkü öğrendiği ve uyguladığı (sosyal açıdan da kabul edildiğini bildiği) tepkiler bunlardan ibaret kalıyor.
Tüm donanımınız düzgün çalışıyorsa veya yalnızca çivi çakmanız gereken ufak tefek onarım işleri çıkarıyorsa, alet çantanızda sadece çekiç olması herhangi bir sorun teşkil etmez. Ama yapmanız gereken işler karmaşık hale geldikçe, tek bir çekicin yetersizliği de belirginleşmeye başlar.
Okur Takip Önerileri
Bağ kurma ihtiyacı ile bağımsızlık arzusu arasındaki bu mücadele çocuk büyüdükçe farklı şekillerde ifade bulur. Fakat kaç yaşında olursa olsun çoğu oğlan çocuğu, duygusal açıdan sağlıklı bir yetişkin olma yolundaki mücadeleye pek iyi hazırlanmamıştır. Şöyle ki, oğlanlar ile kızlar duygu ifadesi konusunda karakteristik bir farklılığa sahiptir. Biyolojinin bundaki payı ne olursa olsun, söz konusu farklılık, kızları duygusal gelişime teşvik eden ama oğlanları bundan caydıran kültürel ortam nedeniyle katlanarak büyür. Erkeğin sert olması gerektiğine dair stereotipik kavramlar erkek duygularını reddeder ve duygusal yetkinliği tam olarak geliştirme fırsatını erkeğin/oğlanın elinden alır.
Aile içi sürtüşmelerden ötürü korku veya üzüntü yaşayan çocuklar, bu duyguları sadece artan bir öfke veya gittikçe güçlenen bir rahat bırakılma isteği gibi deneyimliyorlar. Okuldaki sorunlardan ötürü utanç duyacak hâle getirildikleri veya acımasızca eleştirildikleri için ya sert çıkışlar yapıyor ya da içlerine kapanıyorlar.
Oğlanların duygusal alet çantasında eksik olan başlıca parça nedir diye düşündüğümde genellikle “esneklik" yanıtını veriyorum. Ergenlik hızlı bir değişim dönemidir ve esneklik önemli bir büyüme aracıdır. Oysa çoğu oğlan erkeklik anlayışı nedeniyle öyle kısıtlanıyor ki oğlan olmanın tadını bile çıkaramıyor.
Kesin olarak bildiğimiz bir şey varsa şudur: Bugünün öfkeli oğlan çocuğu, ona geçerli bir alternatif sunamazsak, yarının yalnız ve hayata küsmüş orta yaşlı erkeğine dönüşecektir.
Neden bu kitabı okuyarak vaktimi zebil ettim bilmiyorum. Kitabı çok beğendiğini söyleyenlerle aynı kitabı mı okudum gerçekten? Bu bir uyanışın kitabı değil gerizekalılığın kitabı olmalı. Duygular yeterince derin işlenmediği için karakterle bağ kuramadım ve duygularına hak da veremedim. Hepimiz zaman zaman içinden çıkamadığımız durumlara gireriz. Yanlış seçimlerimize bahane olmamalı yaşadıklarımız. Ki burdaki karakterimizin yaşadığı bir şey de yok. Tek eksiği -bir yerinde babasının da kocasına ima ettiği gibi- dayak. Bizim Anadolu kadınlarımızın yaşadıklarını dinlese yarım saate bileklerini keserdi herhalde. 
Madame Bovary kitabını çok uzun zaman önce okumuştum pek hatırlamıyorum ama temelde aynı konu etrafında dönüyor. Aşk-ı Memnu, Anna Karanina gibi vs. Tek üzüldüğüm boşa giden vaktim oldu velhasıl.
