"uzun parmaklarını aç ve yorgun ruhumu geri ver. ağzınla öp beni çünkü açım meksika ekmeğine. burun deliklerime yitik kentlerin kokusunu üfle ve ellerim unutulmuş bir güney sahilini andıran, beyaz gerdanında ölmeme izin ver. şu uykusuz gözlerimdeki özlemi al ve bir güz tarlasında uçuşan kırlangıçları besle onunla çünkü seni seviyorum, camilia, ve adın dönmeyen sevgilisi için son nefesini verirken gülümseyen cesur prensesin adı kadar kutsal..."
-John fante / toza sor
“ O denli yaraladılar ki beni, kitaplara sığındım, içime kapandım, kasabamdan kaçtım ve bazen Camilla, onları gördüğümde aynı acıyı hissediyorum, o eski yara kanıyor ve burada olmalarından mutluluk duyuyorum, köklerinden kopmuş olmalarından, gaddarlıklarının kurbanı olmalarından, güneşin altında ölüyor olmalarından ”
Toza Sor | 44 
John Fante
to my beloved, Dylan Thomas.
Today, I read a poem of yours and it made me cry; "I Have Longed To Move Away".
Both being passionately attached to life and madly running away from it fit so nicely into the verses of a poem, Dylan. Every time I come face to face with you, I hear the words you say and get lost in the meaning of it. Reading the lines you write is like
PRO FAMİLİA DERGİSİ
Koleksiyonumdan 12 Aralık 1926 tarihli Pro Familia dergisi. Kapakta Charlie Chaplin ve ailesi var.
In the ego perception plays the part which in the id * devolves upon instinct. The ego represents what we call reason and sanity, ni contrast ot the di which contains the passions. Al this falls into line with popular distinctions which we are al familiar with; at the same time, however, it is only ot be regarded as holding good ni an average or 'ideal' case.