Şunu anladım ki insan anlattığı kadar değil, anlaşıldığı kadardı.Zira anlatmak seni anlayan biri olduğunda anlamlı oluyordu.
Sayfa 121Kitabı okudu
İnsan bazı şeyleri anlatmak istese de anlatamıyor.
Sayfa 121Kitabı okudu
Herkes aynı toprağın altında. Ne yaşlarının önemi var, dede ile torun yan yana ne işlerinin önemi var, paşa ile hamal sırt sırta ne mallarının önemi var, zengin ile fakir koyun koyuna yatıyorlar. Tuhaf mı bilmiyorum ama mezarlıkları seviyorum ben.
Sayfa 51Kitabı okudu
"Kitabını oku! Bugün sana hesap sorucu olarak nefsin yeter."
Tarih denen sırrı öğrendiğim günden beri hiçbir yere sadece 'yer' olarak bakmadım ben. Hem toprak hep aynı ama insan ona ne mana veriyorsa o kadar kıymeti var.
Sayfa 51Kitabı okudu
"Muhakkak ki nefs, daima kötülüğü emredicidir."
Her güzel çile mi çektirirdi insana?
En büyük cihat nefes ile yapılan cihattır.
Hadis-i Şerif
Hem artık her neyi seversem seveyim Allah için severim ben.
Sayfa 219Kitabı okudu
Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır.
Sayfa 43Kitabı okudu
Zira düşünüyorum ki ve belki de biliyorum ki insan en çok üzüldüğü zaman ellerin duaya açar.
Sayfa 32Kitabı okudu
Ah ömrüm ne boş geçtin sen! Ne beyhude cevelan ettin bu dünya aleminde. Bak ki kaç seneyi tamam ettin bu sürgün diyarında. Yaşın kaça geldi, kaç yaz, kaç bahar gördü gözlerin! Lakin sen halen daki bir maksada eremedin. Bir kez dahi olsa gidip de Ravza'ya yüz süremedin.
Sayfa 44Kitabı okudu
Herkesin bir putu var...
Sonra birden yere, karların üzerine diz çöktü de oturdu. Gözlerinden yaşlar akıyor ve akan yaşlar yerdeki karı eritiyordu. Ellerini açtı ve...
"Allah'ım" dedi "Sen ki imkânsızı mümkün edensin, olmazı olur, bulunmazı bulunur edensin. Sen varsan imkân var. Elhamdülillah" deyip kaldı bir vakit öyle, ağladı... Ve ağladı.
Sayfa 133Kitabı okudu