Umurunda mı onların yüreğimdeki derin heyecan!
Alıp götürseler beni de derinlere!
Ama öyle sevindirir ki tek bir bakış bile,
Değer koca bir yıl beklemeye.
Sallayıp çalkalayan dalga sizi,
İzin vermez sürekli bir aşka,
Ve geçince hevesiniz,
Çıkartır sizi usulca karaya.
Bunlar, kurtardığımız gençler bizim
Azgın dalgaların korkunç pençesinden
Yatırarak sazlara ve yosunlara,
lşığa kavuşturduğumuz, ısıtarak,
Şimdi ateşli öpücükleriyle
İstiyorlar karşılık vermek bize:
Esirgeme lütfunu bu sevgililerden!
Teslim ol bu saygın arzuya,
Yaratılsın baştan dünya!
Hazır ol hayatın hızlı akışına!
Hareket edeceksin ezeli kurallara göre
Gireceksin yüzlerce, binlerce biçime,
Ve olacaksın insan, zamanı gelince.
Anlatılamaz denize uzanan şu incecik dildeki
Puslu havanın güzelliği.
Meraklıdır o balık gibi,
Ve nerede kıvrılıp kalsa da,
Çekecektir alevler onu buraya.
İnsanların istediği de tam bu ya işte:
Pas belirler akçenin değerini.
Öğütmüş! Yaramış mıdır hiç öğüt insanların işine?
Boşunadır sağır kulaklara söylenen akıllıca sözler.
Tanrıdır onlar, tuhaf, kendine özgü,
Doğururlar sürekli kendi kendilerini
Ve bilmezler asla ne olduklarını!
Sus ve heveslendirme bizi!
Neye yarardı ki bilseydik biz daha iyisini?
Doğmuşuz biz gece vakti, akrabayız geceyle,
Yabancıyız herkese, neredeyse kendimize bile!
Ama görmedim sizin gibisini!
Susuyorum şimdi hayretler içinde ve hayranlıkla.
Düşünür insan terk ettiğini sürekli;
Görünür ona alıştığı şeyler cennet gibi.
Sen, ferahlık veren içlere, derin düşünen,
Sen, sakin görünen, kudretli ve içten
Peki ne anlamı var anlatmanın bunları?
Oluşmuş işte dağ ve bu da iyi sonuçta.
Kaybedilir sadece zaman böyle kavgalarla