Köylü, roman okuru, dünya nimetlerine sırt çevirmiş çileci, bu üçü mutluluğu bilirler, çünkü üçü de kişiliklerinden vazgeçmiştir:
biri hiçbir kişisellik barındırmayan içgüdüleriyle hayatını sürdürdüğü için,
ikincisi unutmak anlamına gelen düşlemle yaşadığı için,
sonuncusu da yaşamadığı, ölmeksizin uyuduğu için.
Sanat, insanın eylemi ya da hayatı başından atmasına denir.
Peki, kim kurtaracak beni var olmaktan? Ne ölümdür istediğim, ne de hayat.
Hayatlarını bir başkasının eline bırakmayanlara selam olsun...
"Düşünmek mi ? Hissetmek mi?
Net olarak tanımlanmış bir şey söz konusu olduğunda nasıl da yoruluruz her şeyden!"
Sayfa 208Kitabı okuyor
SUSMAK...
⬤
╰┈➤ Susuyorum. Konuşursam anlaşılmayacağım. Susarak anlaşılmamayı tercih ederim.
Sayfa 115 - Sel
Kendimi bulursam kaybediyorum, inanırsam şüphe ediyorum.
Hayat işte, ama ben hemfikir değilim.
Kendi kendiyle savaşamayan insan başkalarıyla savaşır.
Sayfa 216Kitabı okuyor
Yalnızlık umudumu kırıyor,yanımda birilerinin olması üzerime ağırlık yapıyor.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Anlamak sevmeyi unutmaktır.
Sayfa 79Kitabı okuyor
"Canım ölmeyi çok istiyor, en azından geçici olarak, ama söylediğim gibi sırf başım tuttu diye."
“Her şey beni yoruyor, yormayan şeyler bile. Neşeyle anın tadı, benim için bir.”
Sayfa 122 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bugün kendi dinimde münzeviyim. Bir fincan kahve, bir sigara, bir de düşlerim; göğün, yıldızların, işin, aşkın ve hatta güzelliğin ya da ihtişamın yerini gayet rahat doldurabilir. Deyim yerindeyse hiçbir uyarıcıya ihtiyacım yok. Ben afyonumu, kendi ruhumda buluyorum.
Sayfa 320Kitabı okuyor
Yavaş yavaş kendi derinimde, dışarıda hiçbir şey bulamamanın sancıncısını buluyorum.
Sayfa 317Kitabı okuyor