Hayatım boyunca izlemek isteyipte izleyemediğim ama okuyarak yaşadığım bir bilim kurgu filmini iliklerime kadar hissedip tatmin olmuş gibiyim,beynimin içindeki zaman algısına , yapay zekanın sınırlarının genişliğine ve beynimizi tanıyarak neler yapabileceğine dair sayısız film ve diziler izledim,kuantumun ortaya çıkardığı göreceli fikirlere hayranlığım,okuduğum her makalede,izlediğim her belgeselde beynimden kalbime indi.Dura Mater ise uzun süredir tatmini azalan benliğimi zirveye çıkardı. Black Mirror’un bir bölümünde insanları kendi beynine hapsedip, kendisinin bizzat kölesi yapan bir sistem geliştirilmişti,her bölümünü izlediğimde yaşamak için can attığım ama aynı zamanda hızından korktuğum teknolojiyi şimdi adeta okuyup iliklerime kadar hissederek, uzun zamandır bir kitaptan alabileceğim en büyük zevki aldım diyebilirim. Sınırlarınızın dışına çıkmak, yepyeni bir dünya ile tanışmak, biraz korkmak ama alternatiflerle daha güçlü hale gelmek için bu kitap serisi kurgusuyla merakınızı bir kediden aslana dönüştürebilir. “Pia mater” bitince bir kızım olursa eğer adının “Tesla” olmasını diledim, “Arachnoid mater” bitince bununla ilgili hayaller kurmaya başladım. “Dura Mater” ile artık bu hayalimin gerçeklikle bağlantısını kurmak istedim :) yani bu seri hem beynimle hem kalbimle yoğun bağ oluşturduğu için son zamanların değerlileri arasına girmeyi başardı. Kalemi,üslubu ve kurgusuyla tek kelime ile mü-kem-mel.
