"Gerçekten sevince insan, yanındayken de özlüyorsun zaten. Evet, sevdiğin insan yanındayken bile özlersin. Ama giderse, o özlemek değil, eksik kalmaktır. Bir gün sen gidersen, özlemem. Eksik kalırım."
Kör adamın hayatını düşünüyorum o anda. Mesela minik kızın hayatını sonra. Mesela, bir sokak çocuğu olsaydım, diyorum kendi kendime. Kimliksiz kalabalıklar arasında sadece ayaklarım yürüyor. Birden aşk şarkıları haykırıyor plakçılardan. Senin özlemine hemen oracıkta yeniliyorum. Bir karanfil armağan ediyorum kendime ve sana. Gizemli bakışların fesleğen kokusu gibi çoktan siniyor hayatıma. Elinde tek karanfille sendeleyen serseri bir aşık. Gülerek dalga geçiyor kendiyle. Aptallığımı çok seviyorum...