Her histe bir dost kapısına gidemedik belki ama gidenlerin kalbinde tattığı o meyrayı seyr eyledik. Eyledik diyorum çünkü deryaya dalmadan izledik, gördüm mü bilmem ama baktım, baktım da tattım mı bilmem ama duaya kattım.
Bu zamanda rast gelecek, bilmiyorum, belki de çabalayarak varılacak en güzel tatlardan birinin de dostun aynasında kendine bakabilmek olduğunu bir daha derk ettim.
Rabb'im yaşamayı ve yaşatmayı nasip etsin.
Kitaptan kalbime inen en sarsıcı idrâke değinmemekte kendime gasp olacak;
Biri bire dost olur da birin bine dost olduğunu görünce zuhurata tabi tecelliyata muntazır olmak nasip oldu elhamdülillah, daim olsun.
Fethi Gemuhluoğlu' nu tanımak, "dostluk" kavramının tanımından da ötede bir yer tuttuğuna şahit olmak gibi bir şey.
Sâhi tanım neydi, tanımak neydi?
Biri 7 saniyeye diğeri bir ömre bedel.
Konuşulacak çok şey var belki ama sükunette aşka dalmaksa eğer sözü sakınmak da evlâdır bize.
Bize dostluktan bir pare bırakan merhum Fethi Gemuhluoğlu' nun kabri nur dolsun.
Kitapta emeği olan dostlarının da kalbi huzur bulsun.
Kitapla Tanıştıran'a da hamd olsun.
Vesselam.