Cennetin Doğusu bana uzun süreler boyunca üzerine düşüneceğim konular sundu.Steinbeck bu eser için "Bugüne kadar yazdıklarım, bu kitap için bir hazırlık niteliğindeydi." diyor. Eseri okurken aldığınız hazdan, karakterlerin, diyalogların derinliğinden, kitabın konusunun hayatı özetler nitelikte olmasından dolayı okurken neden böyle demiş anlıyorsunuz. Kitabın uzun olmasından mı yoksa yazar karakterleri betimlerken onların somut yanlarından çok ruhlarını anlattığı için mi bilmiyorum fakat her karakteri o kadar iyi tanıdım ki sanki bir dönem Salinas vadisinde yaşamış da o insanların hepsiyle ahbaplık etmişim gibi. Gerçekten arkadaşım olmasını çok istediğim karakterler de var. Samuel, Lee ve Tom gibi. Bazı karakterlere öfke, bazılarına şefkat, bazılarına hayranlık duydum. Bazılarını ise sadece tanıdım. Gerçek hayatta yolumuzun kesiştiği insanlara duyduğumuz hislerin çeşitliliği gibi yani. Yazarın böyle derin karakterler aracılığıyla anlattığı hikaye ise genel olarak insanlığın başından beri süre gelen iyi kötü olguları ve bu ikisi arasında seçim yapabilme gücümüzün olması üzerine. Ve yazar bunu yüzlerce sayfada öyle ince ince yerleştirmiş ki sonucunda ortaya içime işlemiş, etkisinden kurtulamayacağım bir kitap çıkmış.
