Şimdilerde sık sık gördüğüm karanlığı o zaman da görürdüm. Ama o zaman gözümün ucuna çarpan bir gölge, panjurların arasında hızla kaybolan bir kertenkelenin hareketi gibiydi. Son yıllarda karanlığın zemin kazandığını, bir leke gibi tüm güne yayıldığını hisseder oldum. Karanlığın tam bir dinginlikle yaklaş ışını izledim. Kapıyı hep açık tuttum ki, karanlık içeri girebilsin...
Sanki geri çekilen dev bir dalga gibi,kendisini benden uzağa,kendi içine çekmiş ve ardında sadece ıslattığı kumları ve çakıltaşlarını bırakmıştı.
Bana en çok neden korktuğumu soruyorsunuz. Kendi ölümümden değil. Kesinlikle o değil. Benim için ölüm, uykumu kaçıran, uykuma musallat olan ve uykumda bana eziyet eden seslerin üzerine kapının yavaşça kapanması demek. Ben, sizin gibi ölümle flört etmedim hiç. Siz ölümü dans partneriniz, sizi kollarıyla saran bir Öteki gibi görüyorsunuz. Sizin için ölüm, gelmesini umduğunuz, bulmak ve ulaşmak istediğiniz, bu arzunuza şiddetiyle çözüm getirecek olan Öteki. Ama ben kendi ölümümü sizden öğrenmeyeceğim. Siz uysal bir düşte, karanlıkla ve kanla cümbüş yapıyorsunuz. Sizin ki şiddetle romantik bir flörtleşme.
''Belki de,'' dedi, ''dünyanın biçimini feci şekilde, acı çekecek kadar umursadığında ve mutlak, radikal bir değişimden daha azına razı olmadığında, insan kendini, dünyadan soyutlanarak ve onunla arasına bir mesafe koyarak koruyordur.
Yaşamda öyle zamanlar vardır ki, insanın düşünmeye ve görmeye devam edebilmesi için, düşündüğünden farklı düşünüp düşünemeyeceğini, gördüğünden farklı algılayıp algılayamayacağını öğrenmesi büyük önem taşır.
Çevremdeki insanların gördüğünden farklı bir dünya görmenden kaynaklanan yalnızlıktır. Onların yaşamları seninkinden uzaktadır. Aradaki uçurumu sen görürsün, onlar göremez. Ama aralarında yaşarsın. Onlar toprakta yürür, sen cam üstünde. Onlar ortama uyum sağlayarak, herkese benzeyerek kendilerini güvende hissederler. Sen ise, mutlak farklılığının bilincinde, gizlenirsin.
görünürlük bir tuzaktır.
Çevremdeki insanların gördüğünden farklı bir dünya görmenden kaynaklanan yalnızlıktır. Onların yaşamları seninkinden uzaktadır. Aradaki uçurumu sen görürsün, onlar göremez. Ama aralarında yaşarsın. Onlar toprakta yürür, sen cam üstünde. Onlar ortama uyum sağlayarak, herkese benzeyerek kendilerini güvende hissederler.Sen ise, mutlak farklılığının bilincinde, gizlenirsin.
Sayfa 159 - ON8Kitabı okudu
Yaşamda öyle zamanlar vardırki, insanın düşünmeye ve görmeye devam edebilmesi için, düşündüğünden farklı düşünüp düşünemeyeceğini, gördüğünden farklı algılayıp algılayamayacağını öğrenmesi büyük önem taşır.
Sayfa 48 - ON8Kitabı okudu
Ruh hastalığı, hayatta bildiğim en kederli şeydir. Hiçbir fiziksel hastalık onunla boy ölçüşemez. Hayatınızı her yönüyle karartır. Sizi tamamen mahveder.
Her zaman olduğu gibi,inatçılık ve ısrar karşılığını buldu.
Ölçülülüğü üretmek için aşırılık şarttır.
Üniversite kütüphaneleri birtakım hayaletlerin, önsezilerin, saplantıların peşinde koşan insanlarla dolu tımarhaneler gibidir.