"Bana bahşedilen, zamanı bir boyut değil bir nesne olarak algılamaktı. Bu sayede vakit geçmiyor, zaman kaybolmuyor, öncesi ve sonrası olmayan bir bütün halinde önümde duruyordu. Olağanüstü değildim, sadece benim dışımda çok az insanla birlikte " asıl " olanın içinde bulunuyordum. İnsanlar uykudaydı , ben uyanıktım; mesele bu kadar basitti..."