Uzaktan kumanda dedikleri zımbırtı çıktı çıkalı zırt o kanalda pırt bu kanalda. Oysaki hepsinde aynı halt.
Sayfa 61 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Her sabah yorgun bir şekilde kalkmak :(
Henüz kalkmışken bunca yorgun hissetmesi ne acayip.
Sayfa 56 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Tarih oldum... Tarih olduk... Ne güzel...
Kimileri düşünüyor, kimileriyse unutamıyor. Tarih böyle yazılıyorsa demek.
Sayfa 54 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Alıntıya aklımı bırakıyorum :)
Ama onun aklı başında değil. Artık onun aklı onun değil.
Sayfa 54 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Düşünmeli..
Hangisi daha samimidir ve hangisi içten pazarlıklı laflar eder.
Sayfa 54 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Keşke.. Unutmak isterim...Unutmak..
İnsan neyi unutup neyi hatırlayacağına kendisi mi karar verir? Keşke unutmak diye bir şey gerçekten var olsaydı. İnsan neleri unutur mesela?
Sayfa 53 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Unutmak ne görkemli ne gizemli kelime.
Sayfa 53 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bazen şöyle olur: Bir yerden geçersiniz ilk kez, bir gülümsemeye tesadüf edersiniz ilk kez fakat ezelden tanıdıkmış gibi hissettirir. Hiç gitmediğiniz bir kentte dahi olur bu. Benzeteceğiniz yerler yahut insanlar da değillerdir üstelik. Fuat Sevimay, “Geçmişte bulunduğumuz bir yere, mahallemize, okulumuza, sokağımıza, evimize rast gelince tuhaf duygulara kapılıyoruz. Oysa bazen geleceğimizde yer tutacak yerleri arşınlıyoruz ama hiç farkında değiliz.” Belki de farkındayız... Kim bilir?
Kesin..
Neşe iyi midir bilmem. İyidir elbette ama insana gereksiz, yerli yersiz bir körlük sağladığı da kesin.
Sayfa 50 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Neyse mutluluk dedikleri?
Sayfa 47 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Hiçte bile :(
Kadın milletinin işi gücü aradan laf cımbızlamak.
Sayfa 47 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Neden acaba?..
Ama iş kendinden bahsetmeye gelince tutulup kalıyor insan.
Sayfa 46 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Ne semah ne sema durdu.
Sayfa 14 - İthaki YayınlarıKitabı okudu