gadimovkanan
@gadimovkanan
16 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
O, özünün köməksizliyinə ağlayırdı, dəhşətli tənhalığına ağlayırdı, insanların qəddarlığına, allahın qəddarlığına, allahın yoxluğuna ağlayırdı.
Sanki heç ayrılmamışdıq... Ο, həmişə məni başa düşüb... Həyatımı da, bədənimi də, ruhumu da, dünyamı da, ağrımı da...
Çünki bütün həyatımız boyu özümüzü aciz, bədbəxt və layiqincə qiymətləndirilməmiş hiss edirik.
Okur Takip Önerileri
Öz hisslərimizi paylaşacaq adamımız olduğu halda kainat gözümüzdə məna kəsb edir.
Bir kitap okudu
300 syf.
8/10 puan verdi
Əziz Nesin'dən sitatlar
1. Qoy olmasın məzar daşımız, bir məktəb bağçasına basdırsınlar bizi, uşaqlar qaçışsın üstümüzdə...
2. Barmaqlarımızın arasında boşluq bizim üçün yaradılan o insan gəlib onu doldursun deyə var.
3. Bəlkə də bərk-bərk qucaqlayacağımız sevgilimiz yoxdur, bəlkə tənhayıq. Amma bilin ki, adam kimi sevdiyimizdəndir tənhalığımız.
4. Hərbə sərf olunan pul dünyadakı aclıq probleminin tamamən həll edilməsi üçün lazım olan pulun təxminən yüz qatıdır.
5. Sabah biri çıxıb desə ki, tualetə getmək günahdır, əminəm ki çoxları altına edəcək. O qədər fanatik var ki bu ölkədə.
Türkiyəli yazıçı Aziz Nesinin öz istəyinə uyğun olaraq, o vəfat edəndə onun cənazəsi üçün dini mərasim keçirilməmiş və məzar daşı qoyulmamışdır.
Aziz Nesin
Aqnostik ölümdən sonra yaşamın olmasına inanırmı?
Ölümdən sonra yaşamın olub-olmamasını araşdırmalar yolu ilə də öyrənmək olar. Bunun doğru olub-olmadığını araşdırmaq istəyənlər iki başqa-başqa yollara yönəlirlər, birincilər fiziki araşdırmalara, ikincilər spiritizmə (ruhlarla ilişkilər qurmağa) arxalanmaq istəyirlər. Aqnostik bunların arasında gedən çəkişmələrə qoşulmur, bu yöndəki araşdırmalarda inandırıcı sübutlar ortaya qoyulmayana kimi bu mövzu üzrə yəqinliklə bir söz deməyi yersiz sayır.
Bertrand Russell
Başqasının xoşbəxtliyinə həsəd, qüssə və ya uydurma qorxu kölgəsi olmadan baxa bilmək, bu zirvəyə çatdığım üçün məmnun halda gənclik əzablarımın mənzilini tərk edib evimə, öz tənhalığıma, öz işimə, öz mübarizəmə qayıtdım.
Xüsusi ovqata malik küçələr var.
Tənhalıq təbiətin zahiri ölümü ilə həmahəngdir, amma bəzən ona dözməyə gücüm çatmır. Adamlar üçün darıxıram, yalqızlığımda o qədər həssas olmuşam ki, sanki ürəyim tamamilə dərisiz qalıb və öz fikir və duyğularımın sahibi olmaq vərdişimdən o qədər ərköyünləşmişəm ki, başqa adamla təmasa zorla qatlanıram; bu azmış kimi, yaxınlaşan hər kəs sanki mənim şəxsi ovqatıma müdaxilə edirmiş kimi, öz ruh halıyla məni sıxır.
Tənhalıqda özün-özünə ağasan. Heç kəs sənin fikirlərinə nəzarət etmir, deməli, başqalarının zövqü və istəkləri də daha sənə təzyiq göstərmir. Yenidən qazanılmış bu azadlıqda qəlb çiçək kimi açır, onun içərisi bundan sonra dinc, sakit, sevinc, əminlik və özünə tam cavabdehlik hissiylə dolur.
Bəlkə, elə belə lazımdır ki, yad adamın faciəsi səni təsirləndirsin və hər dəfə tənhalıq içərisində ondan gizlənmək istəyəndə səni mütləq yaxalasın?