EY SÖZLERİN ASLIN BİLEN
Ey sözlerin aslın bilen, gel de bu söz nerden gelir,
Söz aslını anlamayan, sanır bu söz benden gelir.
Söz var kılar gönülü şad, söz var kılar bilişi yad.
Eğer horluk, eğer izzet, her kişiye sözden gelir.
Söz karadan aktan değil, yazıp okumaktan değil,
Bu yürüyen halktan değil, halik avazından gelir.
Ne elif okudum, ne cim, ne varlıktandır
Benim o gün orada çok ağlayasım vardı.
Ne bileyim, Bir duvarın dibine oturup kendi içimde kendime saatlerce acıyabilirdim.
Duvardan indirilip kenara itilmiş bir resim gibiydim. Kağıda rast gele karalanmış değeri olmayan bir söz gibi, yarım bırakılmış bir defter gibi, yazdıkları dikkate alınmayıp okunmayan bir şair gibi, belki kapağı hiç açılmamış bir kitap gibiydim...
Aniden kırk yıl yaşlanmıştım. Belki o duvarın dibine oturup saatlerce ağlamadım ama o günden beri hiçte aşıp, geçemedim o duvarı. Belkide ziyan ettim kendimi.
Olsun,
Allah kendini ziyan edenlerede kapısını kapatmıyor ya, İnsanın kendi kendine yaptığı her kötülüğü de düzeltiyor ya, hani hiç açılmayacak kapılara çarpa çarpa kendini yaraladığın halde döndüğünde yaralarını sarıyor ya, İnsan kendine yazık etsede yinede Allahın kapısını açık buluyor ya; o gün orada her şeye rağmen ayakta durmama sebep olan şey bunu bilmekti.
O duvarın dibinde beni ağlatan yaraya rağmen güçlü durmama sebep buna kalpten inanıp hissetmekti...
#alıntı
Bazen tozlu raflardan çıkar
Bitmez dediğin büyütür
Aynı yollar bu gide gele
Daha güçlü yürütür
Ey felek gayrı yeter aksine devrânın hele
Kat’i yüz buldu zamânında gürûh-ı cehele
Kimi te’lîf-i kitâb etmeye eyler acele
Kiminin kastı kasîde demeye ya gazele
Ne kara günlere kaldık ki bu demlerde hele
Geçinir ehl-i kemâl ile beraber cehele
...
Kimi birkaç nazm-ı vâhisiyle Hassân geçinir
Vehm-i zâtisiyle kimi Hâce Selmân geçinir
Kimi ehl-i ilim irfân ile yeksân geçinir
Hepsi aslında bir hayvân iken insân geçinir
Ne kara günlere kaldık ki bu demlerde hele
Geçinir ehl-i kemâl ile beraber cehele
...
Bu ne hikmet ki cehil izzet ü rağbette bugün
Cehlin ardında hamâkat hâl-i nevbette bugün
Dehâlet ihânet riyâ bâb-ı hizmette bugün
Feyziyâ ilm ü fazilet cümle nekbette bugün
Ne kara güne kaldı ki bu demlerde hele
Geçinir ehl-i kemâl ile beraber cehele
-Ahmed Feyzi Çorumî-
Belki de Yunus gibi alıp başını gitmek ve Ninova’yı terketmek lazım gele…
Halihazırda İbretlik bir balina hadisesi yaşar ve pişman olup kendimize geliriz…
Açlık Oyunları/ Peeta'nın Gözünden
"Onu seviyorsun değil mi? O Gale'i seviyor."
"Biliyorum" dedim. Keşke bilmeseydim. Keşke arenada ölseydim.
"Hope" is the thing with feathers
“Hope” is the thing with feathers -
That perches in the soul -
And sings the tune without the words -
And never stops - at all -
And sweetest - in the Gale - is heard -
And sore must be the storm -
That could abash the little Bird
That kept so many warm -
I’ve heard it in the chillest land -
And on the strangest Sea -
Yet - never - in Extremity,
It asked a crumb - of me.
Emily Dickinson