Yaşım 39, Sabahattin Hoca ile tanışmak için güzel bir yaşmış. İlk olarak "Kahvede Şenlik Var" oyununda tanıdım kendisini, ilk seyredişimde doyamadım oyuna ki bir daha seyrettim ve daha çok tanımak istedim bu her şeye kuş bakışı bakıp sizi de gökyüzünde bir ayna varmış gibi yukarıya kendinize bakmanıza yönelten üstâdı.
Aldığı felsefe eğitimi ile çağdaşı olduğu Avrupa'nın bireyselciliğinin ve varoluşçuluğunun kendi geçmişine bir ayna tutarak kendinde yarattığını düşündüğüm etkilerini cemaat bilinciyle yaşayan (ki bunu bazı bazı güzel bir resimde gözüne batan ufak hataları gösterir gibi yapıcı olarak eleştiriyor) kendi insanına öyküleriyle başarılı bir şekilde aktarıyor.
Kitabın bir çok eleştirisinde değinilen, yazarın zaman içinde farklı basımlarda yaptığı değişiklikler için oluşturulan dipnotlar gereksiz olmuş.
Dergilerde, gazetelerde genellikle haftalık çıkan öyküleri sıra ile okumak okuru sıkabiliyor. Bu yüzden kitabı bitirmek için değil, başucu kitabı olarak , içim çektiği zamanlar, bir veya en çok iki öykü şeklinde okudum.
