Hiçbir belli Tanrı düşüncesine ve hicbir Tanrıbilime götürmeyen kozmik din duygusu insandan insana nasıl geçebilir? Bence bu duyguyu, ona yatkın olanlarda uyandırmak ve diri tutmak, sanatla bilimin en önemli görevidir.
Bedeni ile öldükten sonra yaşayabilecek bir insan da düsünemem. Zayıf yürekliler, korku ya da gülünç bir bencillikle bu çeşit düşünceleri beslesinler istedikleri kadar.
Ulaşamayacağamız bir şeylerin var olduğunu bilmek, ancak en ilkel bir biçimde anlayabilecegimiz en derin aklın ve en parlak güzelliğin belirtilerini görmek, bu bilgi ve bu gercek dindarlığın tâ kendisidir.