Her şeyimi yitirmiştim. Yağmalanmıştım. Ruhumu taş kalpli düşüncelerde kristalleştirmiştim. Katı dünyalaşmıştım. Tesadüf oyuncağımdı. Gelecek bela günlerini mahzene çevirmiştim. Kuğu büyüsüne yattım. Derin bir sessizlik çöktü.
Gerçeği İnciten Papağan.
Kimi zaman yalın bir dil hâkim öykülerinde kimi zamansa imgeler. Hem hayata dair öyküleri, hem de ölüme. Ben severek okuyorum eserlerini.
Kapanış hikâyesi olan "Kuyu" insanın dünyada nasıl yaşaması gerektiğinin sanki bir tasavvuru gibi ve kapanış öyküsü olarak seçilmesi de ayrıca