O geceyi anlatmaya çalışmak ne kadar doğru bilmiyorum, ya da ne kadar kendimi ifade ederim onu da bilmiyorum. Bazı acılara sözler anlam yüklemiyor, tesirsiz kalıyor. 2022'de Haziran ayında öğleleyin yatak alttan üstte doğru sıçradı tabi bu durum bana normal gelmedi. Herkesin dilinde bi maraş depremi vardı zaten, hep ne zaman olacak
Dertlerinden, sıkıntılarından uzaklaşmak ve huzuru bulmak için yerleştiği kasabanın onun için bitimsiz bir dehlize dönüşeceğini nereden bilebilirdi Genç Werther..
Dümensiz ve yelkensiz gemisiyle çıktı okyanusların enginine.. Sesini duyan, bakışlarını gören, onu hisseden var mıydı? Belkide bu kederli umut onu sarıp sarmalamıştı..
adım adım
Gitmek mi zordu yoksa geride kalmak mı? Şüphesiz ki en zoru geride kalıp her şeye en baştan başlamaya çalışabilmekti. Bu çok büyük bir sabır gerektirmiyor muydu?
Sayfa 126 - Türkiye Diyanet Vakfı YayınlarıKitabı okudu
Ölümü düşündüm.tutunacak hangi dalım varsa da kırmak istedim bir zamanlar.benim sandığım hicbir dal da bana ait değil gibiydi zaten..uzun uzun düşünüp uzun uzun istedim.ama zordu.ölüm öyle zordu ki ölemedim kendi elimle.oysa bunları düşünürken bile ne kadar nefesim kaldığını bilmiyordum.ecelin eli beni bekliyor olabilirdi üç beş nefes sonrasında