İntsagram da bir yoruma denk geldim %100 haklı.
Çobanlık yapar mısın?
- Yok almayayım.
- Kim yapacak?
- Afganlar..
Bugün , sürekli yurt dışında, şirketlerde çalışan birinden duyduklarım;
Artık, yurt dışında iş yapan Türk firmaları, Türkiye'den işçi götürmek istemiyor..
İşçileri,gittikleri ülkeden tedarik ediyor..
Çünkü;
Türk işçileri , ne işi beğeniyor, ne parayı , ne de kaldıkları şantiye ortamını , ne de yemekleri..
Her şeyi sorun olarak görüyor ve
Ekmek elden su gölden olunca böyle oluyor..
- Çobanlık yapar mısın?
- Yok almayayım.
- Kim yapacak?
- Afganlar..
- Tarımda çalışır mısın?
- Daha neler yav!
”Severim ben seni, candan içeri,
Yolun vardır, bu erkandan içeri,
Beni bende, deme, bende değilim,
Bir ben vardır bende, benden içeri.”
Yunus Emre
Bi bak bakalim ne var senden içeri ?
Zaten fiziksel şiddetin hiç azalmadığı bi meslek grubu olan sağlıkçılar koşulların iyileştirilmesi için ses yükselttiğinde 'giderlerse gitsinler' deyip kapıyı gösteren ve kendine ekonomist mi ne öyle bi şey diyen o kişi şiddete meyilli hastalıklı zihniyetleri sağlıkçılara karşı yüreklendirmişti. Siyasi dilin kitlelere tesiri inkar edilemez. Bu aklımızda bulunsun.
Aslında başına beş el ateş edilen öğretmen cinayetiyle ilgili birkaç bi şey diyecektim. Malum cinayetin failinin yanı sıra ebeveynleri de konu edilmelidir. Katilin anası babası hatta bibisi de sorumlu tutulmalı diye düşünüyordum da şu an. Ahlaklı ve vicdanlı bi toplum yaratmak için ebeveynlerin sorumluluğu hukuki dayatmalarla cezai yaptırımlarla mümkün olabilr. Hukukun sopası ebeveynin sorumluluk bilinci kazanması için kalkmalı çifte daima parmak sallamalı diye düşünüyorum.
Çocuk demek sorumluluk demektir anlayışının hukuksal karşılığı olmalı.
Garipsin garibim garip.
Bugün benim için çok stresli bir gündü aynı zamanda güzellikleri de barındıyordu tabi ama görmek istemezsem kötü bir gün de diyebilirim.
Aslında uzun zamandır anlatmaya dair heveslerimi de yitirdim,pek anlatasım gelmiyor.Yazarken bile vazgeçtim çünkü anlatamıyorum kimse de kendinden uzağa gidemiyor.Herkesin derdi dünyanın en büyük derdi zaten,sen ne yaşarsan yaşa hep onlara kolay,kendileri yaşasa dünya böyle bir acı görmemiştir.O yüzden kimseye acımı tarttırmak istemiyorum,ağırlığını gövdeme yüklesin dursun.
Öfkeleniyorum,üzülüyorum,ağlamak istiyorum ağlayamıyorum,karmaşık hisler içerisindeyim.Yalnız bile kalamıyorum,omuzumdaki yükler bana mı ait onu düşünüyorum.Ne kadar acizim,ama asla akıllanmıyorum,ümit etmeyi sürdürecek kadar ümitsizim.İstiyorum ki biraz kaçayım kaçılacak ne kadar şey varsa hepsinden.İstiyorum ki biraz düşünmeyeyim,kimse de beni düşünmesin,biraz yalnız başıma oturayım,bakışlarımı kimse sorgulamasın,orta yerde ağlayayım da yokmuşum gibi geçip gitsinler yanımdan.Biraz beni ezberleri dışında görsünler veya unutsunlar.Yoruldum biraz,biriktirdiklerim yordu beni,ağlasam zerre eksilmeyecek her şey içimde Everest gibi.İçimize ve bazı güzel Meryemlere biraz mola biraz deva.
Mutsuza Kim Bakacak
Bilir'eİki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
İki muhabbet kuşum.
İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim, biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
Dünyaya bile bir dünya anne lazım.
Biri sen ol maviş anne, biri ben.
Dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
birlikte gidelim maviş anne
Bana da kendi serüvenimden bir