Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
göksu
göksu
@gksu
sizi, kendi sınırlarınızda asla gidemeyeceğiniz yere götüren tek şey: zaman bile değil, kitaplardır.
Matematik Öğretmeni
Antalya
87 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dede öyle iyi kalpli, öyle yüce gönüllü ki, çevresindeki küçük yürekler, küçük akıllarıyla anlayamıyorlar bu dedeyi. Ve güç yarışı yapıp eziyor da eziyorlar koca adamı kendilerince tabi.
Fakat dede ayakta kalmalı,direnmeli, güçlü olmalı. Çünkü torunu var, küçük bir çocuk. Ne annesi var ne babası. Kendine emanet bu güzel ruhlu çocuk. Bir de boynuzlu ala geyik var tabi, herkesi koruyan, varlığı ile güç veren..
Çok seviyor torununu koca dede, çocuk dededen başka yakınlık ve sevgi tadmamış ki nasıl dede gözünde tek olmasın, hem çook uzaktaki okuluna karda,yağmurda, atıyla başka kim götürür kendini..
Dedesine bağlılığı,güveni ve sonsuz sevgisi ile dedesinden dinlediği ala geyik masalı tabi ki de o küçücük yaşında koca bir gerçekti onun için. Masal mı gerçek hayattaydı, gerçek hayat mı masalın içindeydi bu küçük çocuğun dünyasında?
Sevginin, masumiyetin küçük bir çocuk için de, kocaman bir dede için de, en gerçek işlendiği unutamayacağım bir kitap oldu "Beyaz gemi" benim için.
Keyifli okumalar tüm kitap severlere..
Sevgi yok, şefkat yok, dahası aile yok ama "dahi" düzeyinde zeka var..
Okuduğum en akıcı kitaplardan biriydi, bitirdikten sonra içim hüzünle doldu. Charlie yi de, hikayesini de unutmam mümkün değil.
Yalnızlık ancak bu kadar derin işlenebilir di.
"zekanın" uçsuz bucaksız dehlizinde iyi yolculuklar..
Psikoloji , felsefe den bir anda gerçek ve günlük hayata kaydığınız daha doğrusu su gibi akdığınız sürükleyici bir o kadar düşündürücü bir kitap. Okumak için çok geç kalmışım..
Okur Takip Önerileri
Güneşin tanrısının istenmeyen kızı Kirke. Hiçbir gücü olmadığına dahası olamayacağına annesi ve kardeşleri tarafından inandırılan sarı gözlü,çirkin Kirke. Yaptığı ilk, büyük ve diğer tanrıların yapmasının imkansız olduğu büyüde babası tarafından cezalandırılan Kirke. Bir adaya sürgüne gönderilen, orada gücünü fark eden ve Zeus'a kafa tutan cadı Kirke..
Okuduğum en akıcı fantastik kitaplardandı. Kirke'nin tek başına, kendine yolculuğunu okumak çok keyifliydi. Belki de herkesin içinde vardı bir Kirke. Sonuç ta hepimiz aynı yolculuk içinde değil miyiz?
Keyifli okumalar..
Acaba birileri karşımıza çıkıp, kullanmadığımız zamanlarımızı istese ve bunu bizi ikna edecek mantıklı gerekçelere dayanarak yapsa o an ne hissederdik? Biran olsun kıymet vermediğimiz zamanlarımız, kopamadığımız evlatlarımıza mi dönüşürdü? Yapmak isteyip ertelediğimiz yüzlerce şey mi gelirdi aklımıza? Yoksa al al üstü kalsın zaten fazlasını kullanmıyorum mu derdik? İşte kitap okumaya tam olarak bu yüzden bayılıyorum, şu kitabı okumasam aklıma hiç böyle bir soru gelmez özellikle zaman konusunda yani nasıl olsa çok çünkü, telafisi var sonuçta..Ve bende şu etkiyi yaptı, sanki benimle zamanım üzerine değil de daha almadığım ama alacağım nefes sayısı üzerine pazarlığa oturmuşlar.
Çocuk kitabı olarak anılıyor fakat bence tam olarak bir simyacı tadında bu kitap.Özellikle yüreğin nefes alıp vermek dışında ne işe yaradığını okudum ve inandım bu göreve: “yürek zamanı algılamak için vardı” Yürekle algılanmayan zaman boşa gider, kaybolurdu.
Yoğun okuma tempolarında dahi araya alınmalı, hem akıcı hem de anlaşılır ve sade bir dille yazıldığı için. Masal tadında.
Tavsiyedir, keyifli okumalar.
Şimdi!
Kitabımızın ana karakteri Tom, on beş yılda bir yaş alan genetik bir rahatsızlığı olan alba insan türü. Tom ile, 1500 lü yıllara gidiyor sonra, “şimdi” ye dönüyorsunuz. 1700 lü yıllara gidiyor sonra, “şimdi” ye dönüyorsunuz. Ne kadar dahice! Yani ben bu kitabı otuz yıl sonra okusaydım bile, “şimdi” ki zamanda okuyacaktım... Yani yazar zamanı durdurmuş zaten.. “an” dediğimiz olgu ustalıkla ve incelikle dokunmuş resmen kitabın her satırına.
Ve hiç bitmeyecek gibi görünen 439 yıllık yaşam da dahi, “an” da kalabilme becerisinin en büyük zenginlik olduğunu okuduğum ve bu olguyu tekrar farkettiğim çok “zamansız” bir kitap oldu benim için.
Okuduktan sonra hayatınızı ne derece cesurca yönlendirdiğiniz sorusunun da zihinlerde canlanması cabasıydı.
Keyifli okumalar.
Ben bu kitabı, storytel uygulamasından Barış Özcan seslendirmesi ile dinledim. İtiraf ediyorum ayrı bir keyifti ve dinlemeyi okumaya, yine tercih ederim.
Hem suda hem karada yaşayabildiğimizi düşünün, Okyanus’un dünya üzerinde kapladığı alanın, karanın kapladığı alandan iki kat daha fazla olduğunu ve su altı dünyasının kirli havadan çok daha fazla oksijen barındırdığını düşünürsek, su adamın yaratıcısı olan bilim adamının neden böyle bir yarı insan yarı balık yarattığını ve bizi bu yaşama neden davet ettiğini anlayabiliriz..
Ayrıca, betimlemeler su altı cennetini geziyor hissi yarattı hayal dünyamda. Çok yaratıcı, başarılı bir hikaye idi. Tavsiyedir mutlaka, keyifli okumalar.
Yıllar önce yazılmış olmasına rağmen; günümüzün kıskanç, kendi mutlu olmadığı için hayatındakini de mutsuz eden, problemleri olan belki de gerçekten hasta dediğimiz erkek tipi incelikle işlenmiş bu uzun öyküde. Okurken mutlaka bir şekilde çevrenizden duyduğunuz bir karakter hikayenin erkek kahramanı. Her zaman kendisi haklı, şüpheci, güvensiz, hayatının ve tüm sahip olduklarının kıymetini bilmeyen bir baba.
Kitabın belli bölümlerinde, özellikle de bu sonatın yarattığı etki, o an tüm duygularıyla boğuşmaya çalışan erkek kahraman gözünden anlatılırken Beethoven nın bestelediği Kreutzer Sonat’ ı dinlemek ve dinleyerek okumaya devam etmek çok farklı bir andı. Tavsiyedir.
Bir solukta bitecek bir hikaye.
Bir öğretmen anne olarak, hepimizin yaptığı büyük bir yanlışı söylüyorum: Eğitim sistemini suçluyoruz, sürekli hem de! Hızımızı alamayıp itiraf etmeyiz bunu ama çocuğumuzu suçluyoruz. Yapılacak hiçbir şey yok mu? Var. Bireyselleşmek! Yani her şeyi devletten beklememek.. Çünkü çok kıymetli, çok özel “zamanlarını” çalıyoruz en değerlilerimizin, en büyük hasarı 0-6 yaş arasında biz veriyoruz.. Arkadaşlar artık bilinçlenme, bir çocuk yetiştirmenin “dünyanın en mühim işi” olduğunu görme ve kimseden hiçbir şey beklemeden o çocuğa, gerçek potansiyelini çıkarması için şans verme zamanı...
İşte elinizdeki kitap bu yolda atılacak en güzel adım! Teşekkürler sevgili Bahar Eriş..
Okuduğum çok sayıda ebeveyn kitabı içinde bu kitap, benim için hep ilk sırada olacak.
İlk defa klişe kalıplardan uzak, samimi bir kitapla karşılaştım.Sürekli araştırma verileri ile desteklenmiş bu "ebeveyn gelişim kitabı" her anne ve babanın okuması gereken ilk kitaplardan. Keyifle okudum ve çok şey öğrendim dahası tüm Türkiye'de yaşayan tüm çocuklarımıza karşı bakış açım bir kez daha yenilendi, teşekkürler..
Selçuk Şirin'i tedx yaptığı konuşması ile tanımıştım, linkini bırakıyor ve tavsiye ediyorum. youtu.be/SAsC0zifeTU
Keyifli okumalar..
Kitabı okuduğum şu dönem, "corona" salgını dolayısıyla zorunlu dinlenme döneminde olduğumuz bu günler.Dolayısıyla, salgının akciğerleri fena hırpalayan, hatta bağışıklık sistemi güçlü olmayan insanların ölmesine neden olan nasıl çıktığını veya kimler tarafından çıkarıldığını net olarak bilemediğimiz bir virüs değil de, "Bulaşıcı Körlük" olduğunu anlık hayal edin..Sonrasında yaşananlar, gerçekten "insanlıktan çıkma" deyiminin hayat bulduğu anlar.Ve insanı insan yapan, yani diğer canlılardan bizleri ayıran en temel özelliklerden biri: "Umut" bu kadar akıcı işlenebilir... Unutamayacağım eserlerden, keyifli okumalar herkese.
"Yetenekli Çocuğun Dramı" kitabının ikincisi şekilde yazılmıştır Alice Miller tarafından.
Yine bilinç bombardımanına tutulduğumuz, "mazoşist aşı" niteliğindeki diğer kitapları gibi, gerçek eserlerinden biridir..
Büyükler için masal olur mu? Olur. "Puslu Kıtalar Atlası" ve bu kitap.. Çok keyifle okudum.Çocukken tadını çıkarmayı kaçırdığım tüm masalların acısını çıkartarak.
İskender Pala'nın güçlü kalemi ve hayal dünyası ile bilimsel verilere dayanarak kurguladığı "Göbekli Tepe" gerçeği, aradığınız tat yazdıklarımsa , keyifli okumalar.
Tebrikler sevgili Ebru Cündübeyoğlu'na..
Ben bu güzel kadını yaptığı TEDX konuşması ile yakından tanıdım. Linkini bırakıyor ve tavsiye ediyorum dinlemenizi. youtu.be/K9St8lPVoh0
Kitap incelememize geçelim, baştan sona kitapta bence tabi, iki karakter var: Bir anne ve kızı.. Kitabın son anına kadar, annenin kızı ile olan dünyasına öyle güzel ifade ve cümlelerle davet ediliyorsunuz ki, birlikte yaşamaya başladığınız anı tam olarak kestiremiyorsunuz. Yazarın, "aşık olmakla sarhoş olmak durumunu birbirine benzettiği ve ikisinin de tam olarak ne zaman başladığını kestiremedimizi söylediği gibi, tam sarhoş oldun ve ya aşık olmaya başladın inkar başlar diyor: yok yok iyiyim iyi, kendini gerçekten iyi sanarsın her şey senin kontrolündedir ama ayağa kalkıp yürüyemezsin çünkü yer ayağının altından kaymaya başlamıştır."
Çok keyifli cümleler ve benzetmelerle dolu zengin bir kitap FERDA.
Annenin hastalığı ile başa çıkabilme/çıkamama durumu ve kızının gözlerinden annenin hastalığı beni derinden etkiledi.
Bu kitabı sesli kitap uygulaması olan "storytel" ile yazarın sesinden dinledim. Dolayısıyla ayrıca hissiyatlı ve anlamlı oldu. Sesli kitapta, bir de yazar, kendi kitabını seslendirdiyse resmen "tiyatro" dinliyorsunuz arkadaşlar, bu da diğer tavsiyemdir. Bunu deneyimlemenizi isterim.
Kitabı okumayı planlayan arkadaşlarıma keyifli okumalar diliyorum.
Ateş hepimizin içinde, marifet onu kontrol edebilmek..
Bazen kitabı bitirir, bir süre boşluğa bakarsınız.. Bu süre içinde herkes farklı yaşar bu anı.. Ben; daha çok hissetmek, okuduklarımı daha uzun süre yaşamak için dalarım o boşluğa, bitmesin kitabı kapattığım o an diye..
Okuduğum en iyi kitaplardan biri bu Hakkı Ergök romanı; baştan sona gerçek bir hayatın içine dalıp çıktım yazarın akıcı anlatımıyla..
Çok güçlü bir şekilde başa çıkmaya çalıştığı ve uzun bir süre mücadele edebildiği, fakat sonunda yenik düştüğü çocukluk yaraları beni derinden etkiledi Ateş'in..
Koca yaşamlarımız, sadece, "İçimizdeki iyilik ve kötülükle başa çıkabilme mücadelesiydi" bu kitabı okurken..
Hakkı Ergök ün okuduğum ilk romanıydı, tavsiye ediyorum tüm okurlara.
Keyifli okumalar..
Kitabın adı aslında içeriği hakkında ciddi bir açıklama yapıyor arkadaşlar :yetenekli çocuğun dramı..
İçerik olarak ciddi bir dramdan bahsettiğini söyleyebilirim. Kitabın ilk sayfalarında şöyle bir düşünce ile karşılaşıyorsunuz: "çocuk hissettiği duyguyu ancak çevresinde bu duyguyu paylaşabileceği biri varsa yaşar" ! Çok net, yoksa? "Yoksa, bilinç altına iter ve oyun oynamaya devam eder fakat önemsenmeyen şey, bilinç altına itilen bu "yaşanamamış hissin" , bedende bir bilgi olarak depolanlandığı." Anlaşılacağı üzere bu bilgi depolandığı için, zamanı gelince mutlak suretle ortaya çıkacaktır..
Beni sarsan diğer düşünce, "bilgilerin ortaya çıktığı an, bu çocuğun artık ana/ baba olduğu andır." Yani çocuklukta yaşanmış, yaşanmamış tüm bilgiler kucağımızda bize bakan ve her davranışımızı izleyen masum bir bebeğin doğmasını bekler yeniden canlanmak için.. Ve bir şekilde ne kadar eğitimli olursak olalım tekerrür başlar... başta söylediğim, dram kelimesini hissettiğim anlardan biridir bu.Anne ve babamız bizim hangi konuda canımızı yaktıysa bizde o masum bebeğin canını aynı noktada yakarız.
Çocukluğumuzun bilmediğimiz derin sırlarıyla, anneliğinizi/babalığınızı, davranışlarınızı, sorgulama, düşünme ve kendinizle hesaplaşma anına hoşgeldiniz..
Keyifli okumalar diyemeyeceğim arkadaşlar( bende bu kitap milat etkisi yarattı çünkü. Hazmetmem, anlamam dakikalarımı aldı) keyifli aydınlanmalar o halde..
Aşk, gerçek aşk yani ulaşamadan, dokunamadan, dünyaya ilan edemeden bitenler ve kesinlikle bitenler değil mi? Bir şekilde yani ölümle, imkansızlıkla, yetersizlikle birçok sebeple. Zaten dinlediğimiz okudumuz aşk efsanelerinde yukarıda yazdıklarımın çoğu yok mu? Tamam Yusuf Züleyha'ya kavuştu fakat yaşadıkları o on yıl? İşte gerçek aşkı yaşadılar çünkü o sürede..
İşte arkadaşlar bu klasik eser; bir Türk yazarının kaleminden çıkmış gerçek bir aşk hikayesi.. Okumak için geç kalınmış bir eser..
Keyifli okumalar..
İnsan olmanın gerçekte ne olması gerektiğini, gerek diğer kitaplarında (özellikle ADEN )ve bu muhteşem kitabında bize öyle güzel anlatıyorki Azra Kohen.. Tüm gereksiz yere takılıp kaldığımız ayrıntıları önemsizleştirip, BİZ e çekiveriyor tüm okuyucularını büyük bir ustalıkla; gerçek değer yargılarının, insan olmanın ve yükselen toplumun sırrını fısıldarcasına... Sadrazam eşi Osmanlı hanedanı Latife Hanım'ın ve Anadolu'nun köylüsü, savaş şehitleriyle dolu kayıp erkekleriyle Semiha Hanım'ın ailelerinin, kitap sonuna kadar birlikte nasıl tek olabildiklerini hayranlıkla okuyorsunuz..Çünkü anlatılan öyle gerçekki! Ve Ülkü Selim aşkı..insan olmanın gerekliliği; duyguları öyle içten aktarıyor ki, kendinizi sorgulamadan, kalbinizi dinlemeden, hayatı anlamaya çalışmadan, doğru bildiğiniz tarihi tekrar! insanlığın varoluşundan bu yana en baştan düşünmeden geçemiyorsunuz diğer satıra ve bir sonraki anınıza.. Çok teşekkürler bu hazine değerindeki duygu, gerçeklik, araştırma, "o adam"! ( Mustafa Kemal in o dönem insanlar üzerindeki etkisini; özellikle, osmanlı hanedanı ve vatanını tekrar kazanmış halk tarafından ,onların duygularından okumak eşsiz bir deneyimdi),tarih ve bilinç bombardımanı kitap için.. Keyifli okumalar.
Enerjisi çok yüksek, yaşamayı çok seven, dış güzelliğinin farkında bir kadının; hayatının her dakikasını zorlayarak, sınırlarını görmek istercesine aşkla yaşaması ve kahkaha atarak, ağlayarak, en önemlisi severek ve hem de sonsuz bir sevgiyle severek yaşarken, yaşadığı aşkları, hayal kırıklıkları, ve korkunç yanlızlığı.. Çok beğenerek okuduğum gerçek bir yaşam öyküsü.. Keyifli okumalar..
Yalnızlık; tercih olursa mükemmel bir şey! Seçim şansınızın olmadığını ve yalnızlığa terk edildiğinizi bir anlığına düşünün.. Kaldı ki; annesiz ve babasız doğan bir çocuğun normalinin bu olduğunu sanmadığı aslında herkesin bir anne ve babası olduğunu farkettiği andan sonrasına geçin yani yalnızlığa terk edildiğini tüm gerçekliliği ile fark eden bir canlıdan bahsediyor Mary Shelley. Ve kaderini değiştirmeye çalışırken insanların kılıç kadar keskin önyargıları ile karşılaşan yaratığın duygularının değişkenliğini hissederken, çevrenin katılığını ve biz insanların önyargısının gücünü bıçak gibi görmeye başlıyorsunuz. Yani duygu resmen bir nesneye dönüşüyor yaratığın iç dünyasına girdikçe ve onu öyle çaresiz bırakıyor ki; erdemli ve sadece iyilikten beslenip tek derdi kabul görmek olan yaratık, vahşi bir İblis'e dönüşüyor ve tüm vahşetini sergilerken iç dünyasında " iyi olmak" erdemini yitirdiğine ağlıyor..
Bir kelimesini dahi kaçırmadan okumaya çalıştığım baş yapıtlarımdan oldu bu zengin hayal dünyası eseri. Beni kitapta tutan başka bir sihirde yaratıcının hayatındaki her şeyi tek tek kaybetmeye başladığı tüm süreçte anlıkta olsa, güneşin doğuşunda, denizin dalgasında ve doğanın doğanın gücünde kalabilmesi oldu. Duyguların değişkenliğini hem yaratıcı Frankenstein hem de yaratılan Frankensteinde hissederek okumak benim için harika bir deneyim oldu. Keyifli okumalar dilerim tüm kitap severlere.
Hakan Günday, insana; insanda tüm sıkıntılara ve tersliklere karşı küfretmek , yani öyle böyle değil ağız dolusu küfretmek "eksikliğini" ekliyor arkadaşlar. Özellikle eksiklik dedim; önceden pekte küfretmeyenler için..Yani buna ihtiyacınız yoksa bu adamı okumayın. Hayal dünyası ve yarattığı inanılmaz farklı karakterler için ona bu adam demek yerinde mi bilemedim bu ayrı. Bu "iliklerine kadar asi ve çok zeki" adamı okumayın.
Tamamlanmamış bölümleri var ve Max Brod tarafından düzenlenmiş çünkü Kafka ölmeden iki yıl önce yazılmış bir kitap. Beni etkileyen tarafı, kitapla ilgili düşüncesinde şunları söylemiş olması; bu dava hiç bitmeyecek ve asla üst mahkemeye gitmeyecek çözümlenmeden kitap bitecek. Dahası davanın ne olduğunu asla öğrenemiyoruz belkide ortada bir dava yok.. Veya kimin hiç bitmeyen ve sonuçlanmayan bir davası yokki sonucu çıkıyor eş zamanlı..
"Temizle ki, temiz kalasın Bağışla ki, bağışlanasın Sen doğru olursan iletişim kurduğun herkes doğru olur" Cümlelerini, 1240 lı yıllarda Moğol saldırıları sırasında ve tam anlamıyla anadoluda katliam yaptıkları, genç kızlara tecavüz edip, yaşlıları, özellikle dervişleri kaynar kazanda kaynattıkları bir dönemde söyleyip sadece insan sevgisi ve allah aşkı ile yol bulan yol bulduran bir adam Yunus Emre.. Kaçırdıları minicik oğlunu hayat boyu arayıp, yakılan köyünde tüm ailesine tek canlı olarak cenaze namazı kılan ve yollara düşen bir aşk adamı.. Bizler şu dönemde minicik krizlerde ya da yolunda gitmeyen tek durumda kahredip, beddua edip lanetler yağdırıp isyan ederken...Çok etkilendim, yıllar önce söylenen yüzlerce güzel cümle ve tespitin gerçekçiliğinden. Sadece insan kalabilmenin, yaşam amacı olabileceği düşüncesi bile belkide şu aralar ihtiyacımız olan tek şey gibi geldi bana.. Önce sağlık, sonra sadece insanlık.. Keyifli okumalar
Çok gerçek, dostoyevskinin hep zaman yaptığı gibi, çok gerçek! Yani duyguları bu kadar samimi, bu kadar net ve doğrudan hissettirdiği çok güzel bir uzun öykü.. Keyifli okumalar dilerim.
Masumiyet, gerçeklik, aşk..ve tek başına hem de fena halde tek başına, gerçek anlamda yanlız olan düzgün bir insanın; kendisiyle ve içinde nefes almak zorunda olduğu sosyal çevresiyle savaşını okudum tek bir kelime dahi kaçırmaya kıyamayarak..
Kitap bittiğinde, hikayenin alevi elimdeydi sanki.. daha önce böyle bir deneyimim olmamıştı, çok etkilendim anlatım şekli ve hikayenin kendisinden...Özellikle küçük Muhammet den.. Sanki hikaye içinde hikaye vardı bu yazıda; az cümleyle anlatılmış, sade fakat derin..Karakterlerin tümü ayrı ayrı başka kitapların kahramanları olabilirlerdi sanki sayfalarca anlatılarak..
Bu kitabı okuduktan sonra gerçek bir aydınlanma yaşadım.. açıklamadaki ilk söz "sizin kendinizle aranızdaki fark, bir başkası ile aranızdaki fark kadar büyüktür" le başlayıp, karakterimizi seçme şansımızın şimdiye kadar hiç olmadığı gerçeği ile devam eden bir bilinç bombardımanı resmen...
Bir insanın hissedebileceği yüzlerce duygu çeşiti varken, sadece "beğenilmek arzusu" peşinde koşan ve tüm varlığını, güzelliğini, zenginliğini bu arzu yolunda kullanan bir kadın ve beklenen sonu.. Bu uzun öyküde ilgimi çeken şey; insanın koca yaşamından vazgeçip, tek ihtiras peşinde dört nala koşabilme yeteneği olmuştur. Stefan Zweig; okuyucularına, insanoğlunun "sınırlarını ve yapabilirliğini" akıcı ve akılda kalıcı uslubu ile sık sık sunmaktadır.
Biz insanoğlu aşkı sadece kadın-erkek ilişkisi dışında, evlat aşkına kadar çıkarabiliyoruz bence, çoğunlukla tabi... Fakat o aşk varya; bizde zaten varolan, yaradanın bize duyduğu sevgiyle; iliklerimize kadar işlemiş olan, kanımızda gezinen ve önce beşeri bir aşkla ortaya çıkıp sonrasında büyüyen ve beşeri aşktan sonra ilahi aşka dönüşen büyük aşk! Varoluşumuza ve sahip olduğumuz her şeye sonsuz şükürle başlayıp, hertarafa dağılmaya başlayan o gerçek aşkı gördüm Tebrizli Şems'te ve maşuğu Mevlana'da..
