Ahh Martin...
Seni asla unutmayacağım. Cesaretini, aşkını, azmini, başarını, merhametini...
Tek bedende tüm doğrularınla sevdim seni... Seni, sen olduğun için sevmeyen herkese inat sevdim.
Son bölümü okurken hissettim seni. O an yanında olmak için her şeyi yapardım.
Şimdi böyle yazdım diye gerçek bir insandan bahsediyor gibi göründüm farkındayım. Ama Martin'i okumadım, yaşadım... Hem de iliklerime dek. Ne yazsam spoiler vermiş gibi olacağım. O yüzden sadece duygularımdan bahsetmek istedim. İyi ki tanıdım seni Martin. Beni en çok da açken kimsenin görmediği seni, tokken yücelten insanların iki yüzlülüğü üzdü. Çıkarlarına göre şekil alan ve sadece böyle yaparak boş beyinle mevki almış insanların olduğu ülkede yaşıyoruz. Yazdıkların günümüzden alınmış gibi olsa da... Aslında hep öyle olduğu gerçeği ,romanın sonu gibi, tokat misali vuruyor suratıma.
Keyifli okumalar...
