En çok canımı sıkan şey insanların birbiriyle didişmeleri. Hele gençler, bütün zevkleri en çok tadabilecekleri, hayatın en güzel çağında, o birkaç günü düşüncesizce dertlendirir, iş işten geçince de boşuna döğünürler.
İnsanın yaratıcı ve araştırıcı kudretinin dar bir çerçeve içine sıkıştırıldığını anlıyorum. Şu zavallı varlığımızı sürdürmekten başka hedefi olmayan ihtiyaçlarımızı gidermekle uğraşıyoruz, başka bir şey yaptığımız yok.
Eğer insanlar sürekli geçmişteki acıları canlandırmak uğruna bu denli çaba harcayacaklarına, (neden böyle olduklarını Tanrı bilir) hallerinden memnun olacaklarına, kayıtsız bir şimdiye katlansalardı, çektikleri acı daha az olurdu.