Adam ufak tefek değildi, hayat onu böyle yapmıştı; yine de bu hayat onun kel ve koca kafasına, alnındaki yağlı yansımaya, bulanık gözlerine takılı açgözlülük ışımasına saygı gösteriyordu. Masasının üzerine, bir tür kararlılık taslama edasıyla birer nesneymişçesine koyduğu kıllı ellerinde örümceği andıran bir şeyler vardı; sanki benim hayal ettiğim gibi, geçmişte yediği darbelere ve umudun inatla geri çekilmesine rağmen, hâlâ hayatta kaldığını bana kanıtlamak ister gibiydi. Sorular soruyor, düşünüyor, pek ikna olmadan hileyle, dolandırıcılıkla ve eski yalan söyleme, abartma alışkanlığı arasında gidip geliyordu.
Sayfa 30 - PresenciaKitabı okudu
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.