Vargas Llosa, Onetti üzerine yazdığı kitapta ('Juan Carlos Onetti - Kurguya Yolculuk'), Onetti kahramanının en yüce amacının bir pezevenk olmak olduğunu iddia eder. Onetti'nin kurgusu boyunca avukatların, doktorların ve gerçek yaşamın nice başarılı kabul edilen kişisinin; bir fahişenin peşi sıra, işi gücü, herşeyi terk edip gittiğine ve romantik aşkı yaşadığı kadının pezevenkliğini üstlendiğine tanık olduğumuzdan, böylesi bir iddiayı yadırgayamayız. Ayrıca, genelev geri kalmışlığın bir göstergesidir. Bastırılmış cinselliğin hüküm sürdüğü ülkelerde inanca, ahlaka, sosyal baskılara aldırmadan ortaya çıkar, kadını yasaklayan erkek odaklı toplumlarda yayılır. Genelev tekin olmayan yerlerde belirir, toplumun dışlanmışlarını, yeraltı dünyasını, gizli kapaklı işleri, saklı fantezileri alır içine. Latin Amerika edebiyatı genelevden geçilmez. Vargas Llosa bir ödül finalisti olarak, kendi 'Yeşil Ev'iyle Onetti'nin 'Leşçi'sinin karşı karşıya geldiğini anlatır. Doğal olarak ödül Vargas Llosa'ya gider. Onetti'nin açıklamasını kestirmek mümkün: "Onun kerhanesinde orkestra vardı, benimkinde yoktu, ondan kazandı," der. Üstelik Onetti'nin kerhanesi 'Leşçi'nin kerhanesidir, Leşçi yeterince parası olmadığından sadece yaşlı, şişman, sıska kadınları çalıştırabilir; oysa Vargas Lllosa'nınki iyice şenliklidir.
Son Söz, Münir H. Göle
Sayfa 95 - Son Söz, Sınırlar Ötesi Bir Pezevenk, Münir H. GöleKitabı okudu
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.