Evet, tüm romanlarını beğendim Burhan Sönmez'in, ama açık ara en beğendiğim eseri bu oldu.
Acı ve utanç içime işledi inan. Sadece işkence de değil beni utandıran. O küçücük soğuk hücrede hepimizden daha iyi tutunmaları bu hayata... Biz burnumuzun ucundakileri göremezken onların imkansızlığı hayallerinde cennete çevirmeleri...
Sarsıcı bir kitap, benim de zihnimden kolay kolay çıkmayacak. İyi ki okumuşum arkadaşım, sağol, varol 😃👏