Gönderi

Ruhunun kendi yok oluşunu hırsla beklediğini bildikten sonra dua etmek neye yarardı? Bir çeşit gurur, bir çeşit korku, onu geceleri Tanrı'ya bir dua etmekten bile alıkoyuyordu. Tanrı'nın bir gece o uyurken hayatını alabileceğini, merhamet dilenmeye fırsat bulamadan ruhunu cehenneme fırlatacağını bildiği halde. Günahından duyduğu gurur, sevgisiz Tanrı korkusu. Her şeyi ve gören ve her şeyi bilen'e karşı yapma bir saygı gösterisiyle ödenemeyecek kadar büyük bir suç işlemiş olduğunu ona söylüyordu.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.