Devlet Şiddeti Karşısında Çaresiz Kalan Halkın Kendince İntikam Anlayışı
Süreyya:
Diğer üniversiteye geçiş yaptım. O olay da çok mucizevi oldu. Olmuyordu aslında ama mucizeydi benim için işte. O gün ağlayarak eve gelmiştim ve ağlamıştım, hatta arkadaşlarım da ağlamıştı, mutluluktan ağlamıştık. Kurtuluyorum diye. Okuldan öğrenciler falan gitti, ben kaldım kaydımı sildirip diğer tarafa geçeyim diye. Bundan da kimsenin haberi yok, okulda kimse yok ya artık, elime bir sürü duvara yazı yazmak için kalem aldım ve okulun girişine filan hep böyle „irtica‟ cümleleri yazdım. „La ilahe illallah‟ gibi..Kimse görmedi çünkü bomboştu okul. Duvarlara, her yere aklıma ne geldiyse. İşte „zalimler için yaşasın …‟
D.I:
Ne hissettiniz onları yazarken?
Süreyya:
Çok mutluydum ya. Kazanılmış bir dava gibi, çok mutluydum, ama sadece sen kurtuluyorsun, diğerleri…
1. baskı - 2005
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.