Heidegger, Aion'a bir ad daha ekler: Varlığın Geschick'ti. "Varlığın kaderi", oynayan bir çocuktur" ve üstelik de bu "en büyük muazzam çocuk, insanların yaşamları boyunca bulundukları, özlerinin tehlikede olduğu [bu] oyunun gizemidir." Varlığın kaderinin, oynama becerisini gösteren bir çocuk olması, fragmanın neden "krallığın çocuğa ait olduğunu" açıklar niteliktedir nispeten. Çünkü yalnızca bir oyun vardır ve bu " 'yalnızca' her şeydir, birdir, biriciktir". 'Yalnızca' bu oyunu oynayan da, bu muazzam çocuktur.