"Evet korkunçtu," dedi Luna, sıradan bir sohbetmiş gibi. "Bu yüzden zaman zaman çok hüzünlendiğim olur hala. Ama babam yanımda.Hem zaten annemi de bir daha asla görmeyecek değilim, değil mi?"
"Şey-öyle mi?" dedi Harry, ne diyeceğini bilemeyerek.
Luna inanmazlıkla başını iki yana salladı.
"Aa, hadi ama.Onları duydun, tülün hemen ardında, değil mi?"
"O kemerli odada. Sadece gözden uzaklar, o kadar. Ondan duydun."
Sayfa 968
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.