Sonuçta içimizde "ötekilerin" refahı ve iyiliği için belli bir sorumluluk hissi doğduğunda o beşeri ilişki ahlaki bir yan taşır. Bu cezalandırılma korkusundan gelmeyeceği gibi kişisel kazanç üzerinden yapılmış bir değerlendirmenin sonucu da değildir. Hatta imzaladığımız ve hukuken yerine getirmek zorunda olduğumuz sözleşmelerde yazılı yükümlülüklerde bile ilgisi yoktur. Diğer kişinin ne yaptığına ve onun nasıl biri olduğuna da bağlı değildir. Sorumluluğumuz bütünüyle özverili ve koşulsuz olduğu sürece ahlakidir. Basitçe birey oldukları, dolayısıyla bizi sorumlu olmaya zorladıkları için diğer insanlara karşı sorumluyuzdur. Ayrıca sorumluluğumuz, bunu sadece kendimizde gördüğümüz ve diğer insanlara aktaramadığımız ölçüde ahlakidir. Başka insanlara duyulan sorumluluk hissi, sırf onlar insan olduğu için ortaya çıkar ve bunu başkalarına yardım etmeye dönük ahlaki bir dürtü takip eder.
Sayfa 70 - Ayrıntı yayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.