Bu gece salonda bir parlaklık vardı, bir ruh birliği. Sanki Ivy, orkestra şefi, piyanist, orkestra ve izleyiciler bir bütündü; aynı tempoda nefes alıp veriyorlar, birbirlerinin gücünü ve hayallerini görüyor, ışık ve güzellikle doluyor, aynı yıldızların altında ışıldıyorlardı...
ve aynı ipek iplikle bağlıydılar.
Sayfa 426 - ♡