Tanınmış bir siyaset bilimci, oy verme kabinine giren bir seçmenin, "ülkenin savaşta ya da bir ekonomik bunalımın içinde olup olmadığını saptadıktan sonra, endişe edilecek bir durum görmezse oyunu kim iktidardaysa ona verdiğini"⁴ öne sürer. Başka türlü söylersek, seçmen önce kişisel konumunu belirli bir standarda göre değerlendirir, sonra da, ortaya çıkan duruma göre, değişiklikten ya da istikrardan yana oy kullanmaya karar verir. Bu önermenin, kamusal söylernin bireysel saklı tercihierin biçirnlenrnesine yaptığı katkıyı dışladığı akla gelebilir. Gerçekteyse, hiçbir tutarsızlık yoktur, çünkü bireylerin algıları özerk değildir.
⁴ W. Russell Neuman, The Paradox of Mass Politics: Knowledge and Opinion in the American Electorate (Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1986), s. 189.