Kastamonu Lahikası, s. 206.
Adalet-i mahza ile adalet-i izafiyenin izahı şudur ki: “Men katele nefsin bi gayri nefsin ev fesadin fi’l ardi fekeennemâ katele’n-nâse cemîan.” Âyetin mânâ-i işarisiyle: Bir masumun hakkı, bütün halk için dahi iptal edilmez. Bir fert dahi, umumun selameti için feda edilmez. Cenâb-ı Hakk’ın nazar-ı merhametinde hak haktır, küçüğüne büyüğüne bakılmaz. Küçük büyük için iptal edilmez. Bir cemaatin selameti için, bir ferdin rızası bulunmadan hayatı ve hakkı feda edilmez. Hamiyet namına rızasıyla olsa, o başka meseledir.
Adalet-i izafiye ise: Küllün selameti için, cüz’ü feda eder. Cemaat için, ferdin hakkını nazara almaz. Ehvenü’ş-şer diye bir nevi adalet-i izafiyeyi yepmaya çalışır. Fakat adalet-i mahza kabil-i tatbik ise, adalet-i izafiyeye gidilmez, gidilse zulümdür.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.