Kazancakis'in okuduğum ikinci kitabı, çok sevdim ve en az Kardeş Kavgası kadar etkilendim. Zorba hem her şey hemde hiç bir şey, Zorba içimizde, arkadaşımızda, karşımızda hatta tam şuan taşlı bir yolda hafif yağmurun atıştırdığı o kifayetsiz anda ve Allah'ın unuttuğu bir yerden bizleri, medeniyetin aciz çocuklarını bulmak gelip yüzlerimize haykırmak için koşuyor. Zorba hem çok güçlü hem çok zayıf biri, o hayatın içinde kah kendisi kah bir başkası. Belki faniler içinde Dünya ile bağlantısı en güçlü kişi, hemde en zayıf... Zorba belki eski çağlarda yaşasaydı çağının yaratıcılarından olurdu ve insanlığın ışığı onu kavururdu fakat bu faili meçhuller zamanı onu harcıyor. Gençliği vatan ve Tanrı için korkunç işler yaparak geçirip durmadan dolanmış Makedonya'da, üzerine gitmediği şey kalmamış ve geçinmeyi sağlamış şeytanla. Vazgeçmiş sonra hem Tanrı'dan hemde vatandan. Santuru bir tek eşlik etmiş kendisine, ta ki Patron' la karşılaşana kadar. Patron dostuna vatan uğruna yolcu ettikten sonra Girit'e gitmeye ve orada linyit ile kazanmaya karar vermiş fakat neler kazanıp kaybedeceğini henüz kendiside bilmez. Patron'un sağ kolu ve işçilerin başı olduktan sonra yola revan olurlar. Yol biraz biraz geçer giderken onlar içlerinde ki ateş ile kavrulmaya başlar, nedendir kendileride bilmezler. Hem sorar hem susar hemde korkarlar öğrenmekten. Bir kağıt faresi ve bir Zorba'nın dostluğu bize neler göstericektir? Zorba yaşayışını ve coşkunluğun romanı, okuyun okutun dostlar. "Hiçbir şey ummuyorum, hiçbir şeyden korkmuyorum, özgürüm."

ZorbaNikos Kazancakis · Can Yayınları · 202016,3bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Milo